İsmail Haşimoğlu Şiirleri - Şair İsmail ...

kararan yüreklerde savrulan rüzgarları
rüzgarı uçuran ağaç dallarını
dallara sarılı sarı yaprakları
yapraklara asılı perçinlenmiş kansız acıları
sen nereden bileceksin

ruhumun derinliklerine
tebeşirle çizerken ağıtlarımı
gül kokan yıpranmış hayalleri
unuttun ayaklara saldığımı

sen ey kıvrımların

Nazarın olmasa da her daim üzerimde,
Yıkardı ruhumla,etle kemiği validem.

Sensiz bir dünyanın hükmü,anladım hükümsüz,
Gidişin bendeki külleri,serdi validem.

yenilgiyi düğünlerde buldum
çalmadığım yıllardır tozlu gitarda
soğuk içtiğimiz ayran köpüklerinde
ışıklara karışan İstanbul gürültülerinde
sade benle dost yalnızlığımı

kısıktan bir ses
kar altında
duyulmuyor nefes
girmiş kardan toprağa
topraktan kara
üşüyor

ruhlar lime lime taksim edilmiş
ruhlar yağmur suyu gibi berrak ve temiz
beden değil parçaların birleştirilmesi aşk
etle kemiğin bitirilmesi aşk

duru bir şaraba batırılan zehir

beyaz ölüm şıkırtısında
yaslı duran yastıkları kaldırdım ayaklarımdan
düşünceleri salmak karşılıksız göğe
kanadında uçan güvercine
uçmak ne garip

ne hayallerim vardı
olmadan önce gerçekler
yanık yüzünü göstermeden önce
bıraktım engin deryalara katıldı
hayallerim hayat bulutlarının
üstüne kurulup gerçeği alaya aldı

sarı yaprakların sürülüşüdür gönlüm
sarı olmadan önce yeşil olan yapraklar
bana ait değil artık bende değildir hüznüm
açar bir yerlerde sararan sarmaşıklar

neyzenin taksimidir yol boyunca duyulan

su oluğuna seherde
bir erkek güvercin kondu
yiyecek arıyor yerde
sonrasında
küçük bir kırıntı buldu