İsmail Haşimoğlu Şiirleri - Şair İsmail ...

havanın puslu
vaktin olmadığı zamanlarda
çıkıp ta geldi bir karanlık vakti
bilinmez bir ses tellerden geçerek
öylesine şair oldum
öylesine darmadağan

kupkuru şehrin yamaçlarında
emanet vermek için bekledim
çektiğim çeliklerin öz suyunu
demirden yüreklere verecektim

günler aylar yıllar

eski yaprak
siyah beyaz
önde çocuk
ellerinde
mavi boncuk

sabah soldan biri vurulmuş dediler
öğleyin sağdan biri öldürülmüş dediler
akşam faili meçhul kimdir bilinmez dediler
gece Beyoğlu’nda cinayet oldu dediler

kim dedi

yitik kalbin hüznünde gördüm
yitirilmemiş kalanlar vardı
ananın çocuğunu sarmaladığı gibi
yitirilenleri bırakıp kalanlara sarılmak
o sıcaklıkta gördüm ışığı
ümidin hep kalacağını

taş cansız ölü
el canlı diri
karalı gözü
çocuktan biri

adını sorma

merkezi fren hidrolik yağı eksilmişti
kan ünitesinde iki ünite kan verildi

ateşleme sistemi sensörler arızalı
göz kliniğinde bir gece yattı

geçip giden zaman, yaşıma bir yaş daha katıyor,
aklım öne baksa da,gönlüm geçmişe kayıyor.

takvimin yaprağıdır,ortalığa dökülen,
geçmiş uğruna,bir damla yaştır gözden süzülen.

yorgun ayaklarımı sellere bıraksam
korsanı olduğum hıçkıran denizlere
ışıksız okyanuslara mehtabı sorsam
derler mi ki bekliyor seni sahilde

solgun bakışımı gözlerine bıraksam

uyandım sabah
bir çay ardından bir iki lokma
sıradan bir gömleği pantolonu
üstüme geçirdim
çıktım yola