İsmail Güçtaş 1971 Giresun-Bulancak doğumludur.İlk,orta ve lise öğrenimini burada; yüksek öğrenimini ise Sivas Cumhuriyet Üniversitesi, Fen-Edebiyat Fakültesi,Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü'nde tamamlamıştır.Halen Bulancak Lisesi'nde edebiyat öğretmeni olarak görev yapmaktadır.
İsmail GÜÇTAŞ evli ve biri kız, biri erkek iki çocuk babasıdır.
Bir anneler günü daha geçti,
Ve ben yine söyleyemedim.
Söyleyemedim, ne çok sevdiğimi,
Anne, seni…
Çok istediğim halde bir hediye alıp,
Her anı güzeldir ya bu dünyanın,
Bir başka özellik taşır Ramazan.
Dünya bambaşka görünür gözünde,
Bir başka güzellik taşır Ramazan.
Unuttuğun duyguların canlanır,
Aşk en kolay söylenen bir yalandır,
Her gördüğün ateşi sen kor sanma.
Güneş battı, zaman en güzel andır,
Her güleni mesut, bahtiyar sanma.
İşve sensin, cilve sensin, naz sensin,
Bu gün yine bayram anne!
Yani sevinme günü.
Benimse hüzünlerim tebarüz ediyor bu şehirde,
Hatırladıkça,
Böyle bir bayram sabahı,
Babamla birlikte,
Ben, neleri terketmedim senin için,
Ne alışkanlıklarımı bıraktım senin uğruna...
Çok sevdiğim,
Ve şiir yazmanın
Ve sevdayı anlatmanın, en yanık tarafından
Kestirme yolu olarak bildiğim sigarayı,
Bak yavrum, göz açacağın bu dünya,
Kimine sıladır, kimine gurbet...
Felek, adaletsiz yapmış taksimi,
Kimine ağu düşer, kimine şerbet...
Bak yavrum, bu dünya bir güzergâhtır,
Dandini, dandini dastana,
Danalar girmiş bostana,
.............
Sendikalı olmuşlar,
Bostan korkulukları...
Yetmişli yılların sonuydu,
Gökyüzü, kurşun rengi bulutlarla örülmüş,
Kasvetli bir ihtilalin tonuydu...
Televizyonların tek kanallı,
Ekranların siyah- beyaz,
Takvimlere baktım,bu gün beş nisan,
Ürkek bir kuş gibi gelmiştin hani..
Onbeş yıl olmuş bak, daha dün gibi,
Bağrımı kaç yerinden delmiştin hani..
Bir bahçeydi, omuzunda şal vardı,
Rüzgarların savurduğu,
Saçının tellerine,
Salıncaklar kurarak,
Aşkımı uyuttuğum can şehir!
Fındık toplayan,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!