Şuur nedir?
Öğretmeli gençliğe,
Tefekkür, şuur nedir?
Bu güzelim memleket,
Sanki afyon tarlası...
Gençliğim efsunlanmış,
Yaradandır,
Bu yürek yangınlıklarım,
Gönlümdeki yaradandır,
Hep susuşum,lal oluşum,
Bahtımdaki karadandır.
Evvel değildim ben böyle,
Yanağına düşen siyah kaküle,
Heba eylediğim yıllara yazık...
Saçına taktığın o pembe güle,
Döktüğüm, yandığım dillere yazık...
Büyümüştün, on sekize basmıştın,
Çok istedin ve gittin...
Başın göğe erdi mi?
Gözlerinde tütüyordu memleket,
İstediğin oldu mu?
Ben sana hasrettim yanıbaşında
Gözlerinin içi ne hoş gülüyor,
Dünyaya hep böyle güzel bak yavrum...
İnsandan geriye vefa kalıyor,
Kevserden süzülen su ol, ak yavrum...
Nefsini en büyük düşmanın belle,
Karnından sıpa,
Sırtından sopa,
Eksik edilmeyen kadın,
Büyüdüğünü çocuklarının,
Yaş günlerinden değil,
Kocasının eskiyen şalvarından,
Albümdeki bir resme değince gözüm,
Gönül bahçemdeki buzlar çözüldü.
Bu resimdeki kim deyince kızım,
Boğazıma kelimeler dizildi.
O resim karışmış bir yerden dedim,
Bilmiyorum söze nasıl girmeli,
Sen gittin, burda çok şeyler değişti.
Hava aynı hava, toprak, su aynı,
Eşek aynı eşek, huylar değişti.
Değişmek iyidir, hoştur öyle de,
İnsanoğlu eşref-i mahlûkât olduğunu,
Unuttuğundan beri, nesil,soy, sop karıştı.
Dedesini bilmeyen, tarihi yargılıyor,
Vakitsiz bağ bozuldu, üzümle çöp karıştı.
Tarihini uydurma filmlerden öğrenenler,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!