bu dünya zalimdir bilemezsin
sebebini bilirsende bana sorma
sırtındaki yaranı göremezsin
her dost diyenden medet umma
kime nasip kime kısmet
mutlu olmak imkansızmı?
belki bilir insan kıymet
bir şans daha imkansızmı?
bir yabancı kaldı ismin bende
bu gizli gerçeği kimse bilmesin
çıkma karşıma hiç bir yerde
o vefasız kalbini gözüm görmesin
küçücüktü daha ele sığmazdı
düştü yeryüzüne alemin en üstünden
dağıldı, zerresi bile kalmadı...
biraz hüzün damlar yüreğimden
geceleri ay doğunca..
resmin düşer ellerimden
hasretin azıcık boğunca
yankılanır yanan duygularım
bir sis çöker mahalleye
bu şehrin sokaklarında hatıraların
her köşe başında hayalin var
dolaşsam şehri adım adım
yerlerde dökülen yaşların var
bu günde dalgınsın kırık kalplim
gözlerin takılı yine boşluklarda
yüzünden okunuyor neşesizliğin
hüznün çalıyor sanki şarkılarda
dilimden düşen ilk şarkıdır
ah bu yalnızlık bu yalnızlık
her gönülde bir başkadır
ah bu yalnızlık bu yalnızlık
yalan değil en acı gerçek
bir sevgili bulsam gönlüme layık
yaşasak beraber varsak sonsuzluğa
el ele tutuşup koşussak hep
ulaşsak imkansızlıklara
kadehleri çarpsak birbirine
doyumsuzlaşsak aşk için
beni böyle boynu bükük görenler
hep sana suç buluyorlar
derdimi soran halimi bilenler
boşver unutursun diyorlar
aşk bir insanı böyle yıkarmış
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!