İsmail Akyüz Şiirleri - Şair İsmail Akyüz

Gökyüzünü tüketen fırtına kaçkını bulutlar
dünyanın haline umutsuzca ağlaşırken
yitirilen insanlığın mateminde
martılar dört dönüyor kederden
bitmeyen ağıtlar içinde

Ne bir sevda taşıdı
ne de bir ayrılık
bu yürek
bir damla ter oldu
süzüldü yaşamdan
alnıma ellerime

Sonbahar usulca terk ediyor beni
içimde tohuma kaçan umutlar
sabırsızım zamanlar tükeniyor
neredesin sen hey ömrümün ağrısı
yüreğimin bitmeyen çağrısı

Toprak çoktan uyanmış olsun
su çoktan akıp yolunu bulmuş olsun
ağaçlar yeşillenip solsun
bütün sözler söylenmiş
bütün şiirler yazılmış olsun
kalmasın bir tek kelime bile

Seni düşündüm bugün nedense günün başıboş bir anında
çırılçıplak bir hayalin ortasında seninle sevişmeyi
oysa biz hiçbir çarşamba günü sevişmemiştik
usulca ellerini açıp biriktirdiğim kederleri istedin
içimdeki soluk gül yapraklarını satır satır koparıp
adanmış bir teslimiyet içinde saçlarını süsledim

Bir fırtına öncesinin ölümcül sessizliği birikiyor içimde
parça parça söküp atmak istiyorum yüreğimi yerinden
beyaza yazan çiçeklerin aldatıcı kokusu aklıma düşüyor
delice bir istek yükseliyor birden yorgun bedenimden
tenim yanıyor ellerim titriyor utanıyorum sonra
yüzüm sırlanmış bir ayna oluyor içinde sana deliriyorum

Güneş bir salınsın gökyüzünde beni arar gibi
usulca ışıklarını tutsun bulutların üstünde
doğayı vaz geçilmez o canlı yaşam sarsın
rüzgarlar alıp getirsin bana sıcaklığın sevincini
ardı ardına bıraksın içindeki cemreyi üstüme
havaya düşercesine düşsün bedenime

İçimde bir dinginlik ve sessizlik
beynimde volta atan bir düşünce
yürürken caddede kendi halimde az önce
çiçek satan bir kadına çarptım hafifçe
göz göze geldik bakıştık öylece
gözleri bir dost kahvesi gibi gülümsüyordu

Aldanmış bir çocuğum ben
koştum durdum
rengarenk düşlerin peşinde
çıkamadım kaldım yalan gecelerde
ne bir sapanım var şimdi
ne de bir misket cebimde

Nedense bu son günlerde
hep aklımda fikrimde
çocukluğum, başıboşluğum
başına buyrukluğum
ah çocukluğum
ah başıboşluğum