İsa Yıldıran Şiirleri - Şair İsa Yıldıran

Her gecenin ardından bir sabah var.
Kıştan sonra gelen bir yaz var,
Vişnenin yanına kiraz,
Siyahın yanı sıra beyaz var.

Gökyüzünde bulut var;

Siyoniste hakimdir, sırtlanların ahlakı,
Dökülür her gün, kan kokuyor afakı,
Geçit vermez sanıyor, haç siyon ittifakı,
Allah vadediyor Müslümana zaferi.

Elbet bu günlerde geçer, kalır acı hatıra,

Ana can, ana canan, ana cennettir bizce,
Habibullah, ''Cennet anaların ayakları altında'' derken,
Öpülmez mi o ayakların altı ne dersiniz sizce?

Anaya gülmeyen yüz, yazık etmiştir dününü.
Ana görmeyen göz, neylesin doğan günü.

Evlatların şimdi farklı diyarda,
Telefon başında beklersin anam.
Onların her biri farklı sevdada,
Yüreğinde evlat sevgisi anam.

Bir an olsun düşünmeden edemiyorsun,

On sekiz yaşımın başındaydım,
Kanımın deli aktığı bir çağdaydım,
Geldim Ankara senin koynuna,
Aldın yükümü gocunmadan boynuna.

Büyükşehir nedir bilmezdim,

Serin bir rüzgar esmiyor,
Buzlu sular içsem kesmiyor,
Gölgeye kaçmak da yetmiyor,
Ankara sıcaktan adeta yanıyor.

Su sanki bir ateş olmuş tutuşmuş,

Rabbe kulluk hedefin olsun,
Benlik ateşine yanma arkadaş,
Kur'an hayat kitabı gönlüne dolsun,
Başka kılavuzlar arama arkadaş.

Ne ararsan hep Kur'anda ara,

Kaç yıl oldu içim yanar sönmüyor.
Hayalin gözümden gitmiyor anne.
Karanlıktayım sensiz gözüm görmüyor.
Işığımsın ışığına muhtacım anne.

Özlüyorum hala yavrum diyen sesini,

Daha önce görmemiştim O'nu,
Uçurtma uçururken, top oynarken
Yahut ne bileyim misket oynarken
Annesi'nin ölümünde gördüm tabuta dokunurken.

Oyunlarını bilmiyorum, gülüşünü görmedim.

Yoksun artık, sildim seni kalbimden,
Artık adını anmayacağım.
Dilimden düşmezdi adın, şimdi unuttum.
Artık adını anmayacağım.

İstemem artık ne sor beni, ne ara,