İsa Yıldıran Şiirleri - Şair İsa Yıldıran

Pişmanlık dolu bir yürek ile
Kapına geldim affet Allah'ım.
Nefsime uydum, ben şeytan ile,
Mağfiretine geldim, affet Allah'ım.

Bulunmaz aşkın sonsuz bir değer,

Şu uzay çağında bakıp halimize,
Ovalar, dağlar, kuş ağlamaz mı?
Irçılık engelse vahdet, tevhide,
Bize secde eden melek ağlamaz mı?

Fitne, fesat mantar gibi biterse,

Boşuna gelmedin bu dünyaya,
Senin de bir derdin gailen var.
Ahiret yurduna ulaşman için,
Rabbi'ne verdiğin bir ahdin var.

Cahilin kem sözüne aldırma,

Issız köşelerde ağlarım sessiz
Duyulmaz feryadım içimde sensiz
Terk etti dostlarım hepsi sebepsiz
Taşımaz dizlerim ah diye diye...

Aşkın elinden çöllere düştüm,

Gözüm yaş oldu akıyor seller,
Gariban halime gülüyor eller,
Halimi anlatmaya yetişmez diller,
Rabbim, ahiretimi hayırlı eyle.

Cennetin kokusu sevene kokar,

Söz kifayetsiz kalır, mürekkep yetmez
Fakire kuru ekmek, zengine baklava yetmez
Adalet hep lafta, zalime güç yetmez
Söyle yaşanır mı, ahir zamanda?

Pul baş köşede, akıl para etmez,

Dünyaya bir hal oldu düzen bozuldu.
Flört adet oldu gezip tozuldu.
Ar namus kalmadı hepsi bozuldu.
Fuhşiyat meslek oldu ahir zamanda.

Cüceler kendini dev görür oldu,

Peygamber, ''Ben güzel ahlakı tamamlamak üzere gönderildim'' buyuruyor.
Müminlerin annesi, O'nun ahlakını soranlara
''O yürüyen Kur'andı'' diye cevap veriyor.
Anlaşılan o dur ki esas olan ahlakmış,
Peygamberler onun için gönderilmiş,
Kitap onun için vahyedilmiş.

Ben böyle kalır mıydım,
Gönlüm laf dinleseydi,
Sana umut bağlar mıydım,
Akıl başta olsa idi.

Bir büyük hata benim kisi,

Akılsıza akıl gerek,
Oğlum akleyle-akleyle
Cahillik de elbet geçecek.
Oğlum akleyle, akleyle.

Bu dünya imtihan yeridir,