İsa Yıldıran Şiirleri - Şair İsa Yıldıran

Aşkı sırtlanıp da çıktım yollara,
Hep uğradım çiçeklere, kırlara,
Yüce dağ başında yağan karlara,
Ben hastayım tatlı dilli yarlara.

Her gün bir diyarda günler yaşarım,

Rabbim Allah diyenlerin,
Habibi'ni sevenlerin
Allah için ölenlerin
Ayağının turabıyım.

İlmiyle amil olanın,

Hepimiz kardeşiz, inan tek bir soydanız,
Dilimiz hep Türkçe, lehçe farklıolsa da.
Hepimiz aynı beden, aynı candanız.
Yaratan bizi ayrı elde koysa da.

Bu topraklar hepimizin havası da suyu da.

Hiç ölmeyecek gibi keyif sürürsün,
Rahman'ı bırakıp şeytanlara inandın
Her gün musallaya konan görürsün,
Ecel sana gelmez mi sandın?

Dinlemezsin hak sözü seni uyarsın,

Çıktın karşıma aklımı aldın,
Sevdim seni yar ela göz.
Aşk nedir bilmezdim okunu saldın,
Kandırdın sen beni yar ela göz.

İsmin her an dilimde zikir oluyor,

Ey ela gözlü, saçları kara.
Sevginle gönlümü düşürdün dara.
Aşk diye kalbime açtın bin yara.
Acımadın attın beni büyük hara.

Karşında kul eyledin ben gibi merdi.

Ayrılık acısı sardı şu yüreğimi,
Bırak küslüğü gel de elimi tut.
Öfkelere yenilme yakma ciğerimi,
Dinmiyor ki yaşlarım gel de elimi tut.

Gönülde böyle kazınmışken adın,

Sırtımda, taşınmaz yükü Rabbi'min,
Taşımak için canlar verenim,
Beşeriyet dünyayı, sahteyi ister,
Ahiret yurduna kanlar verenim.

Katı, yatı, malı istemem.

Ruh ve balçık hayat iki kutuplu
Balçık kendine çeker be evlat.
Baba sözü dinle, tut ve ol umutlu,
Ne ekersen onu biçersin evlat.

Gençlik zor emanet kalmıyor sende,

Ağlanacak halin var,
Oyunda oynaştasın.
Sözlerim doğru derken,
Yanlışı izahtasın.

Bir mürşide varmadan,