İsa Yıldıran Şiirleri - Şair İsa Yıldıran

Onlar gittiler, cennetle müjdelenenlerdi,
Onlar gittiler, ''Yıldızlar gibi'' olanlardı,
Onlar gittiler, sözlerine sadık kalarak.
Onlar gittiler, kutlu emaneti bize bırakarak.

Ben şimdi, gerilmiş yayda ok gibi,

Aramızda binlerce yıl,
Ne sesini duyduk,
Ne de yüzünü gördük
Aşığız sana Ya Muhammed (s.a.s)

Sohbetine varamadık,

Bahar yağmuru gibi yağdı kalbime,
Aşkına yandırdı beni cenahım.
İsminin ateşi düştü gönlüme,
Senden başkası olmaz felahım.

Nurundur gecemi ışıtan mehtap,

Gör, Rabbi'nin nimetini, aşık ol.
Oku, hayat kitabını hakkı bul.
İman et Rabbi'ne Mümin kul.
Uy Allah'ın emrine Müslüman ol.

Hakkın emrini haykır durma boş.

Aşkın ömrü uzun değil akitsiz.
Kanadı kırılmış kuşa dönüyorum.
Bahar yağmurunda ıslanıp vakitsiz,
Eller yazı beklerken ben kışa dönüyorum.

Aşkın gücü karşısında eğildim.

Bütün şarkılar seni çalıyor,
Bütün güfteler seni söylüyor,
Bütün sözler senle şiir oluyor,
Hayatı olduran, aleme cansın sen.

Toprak seninle can buldu Adem oldu.

Aşk kuluna, Rabbi'nin lütfu keremi,
O'nu bir an olsun ihmale gelmez.
Gönüllere şifadır derdi, elemi,
Aşkın kanununu ihlale gelmez.

Yoktur aslında rengi, kokusu ve izi,

Kolum kanadım kırık, çaresizim
Yürek çarpar sine denen kafeste
Yoruldum bu hayattan halsizim,
Vuslata varınca sona erer bu beste.

Daim ismin zikreder dilim her nefeste,

Dünyayı sevmem yoktur yapımda,
Kul olmak hedefim kendi çapımda,
Ağlarım derdime her gün kapında,
Kovma mücrimi Kur'an aşkına.

Yazılana şükrettim kendi bahtıma,

Aşık kural bilir mi?
Karşılığı görür mü?
Aşk ateşiyle yanan
Cehennem de yanar mı?

Bu dünyada yandın sen,