İsa Kaya Şiirleri - Şair İsa Kaya

adam kadına bakar
kadın,
kendisine bakan adama

sonra,

güneş
terk edince gölgesini ufukta

yıldıza göz kırpıp
geceyle kaçamakta..

bende saklı..

iklimler gibi
sin..

bazen ateş
bazen
kül

yorgunum,

üzerinde ayrılık yazan tabelanın
upuzun kaldırımlarında
az gittim
uz gittim

değişkenden söz açılmışken

peki,
ilkin sözü açalım..

bağımlılık yaratan değişkenler vardır hayatta

kapıyı aralık bırakınca
kasım girdi içeri

ocağı açık unutma
kahve taşmasın bari..

kırk yılda bir gibiydin

sandım ki kılı kırka bölecek kadar kıldandı
inceliğin

kırk yıl hatırı kalacaktı kahvenin

sayende kendimi beğenmeye başlamıştım

çok zor olmadı
gözlerinle kendime baktım
hani neredeyse
aşık olacaktım

keşke ektiğim çiçekler kaktüs açmasaydı kalbinde

sarmaşık olup
şımarsaydı renkleri

bilirsin