İsa Kaya Şiirleri - Şair İsa Kaya

kar yağıyor ve zaptedemiyorum içimdeki çocuğu
kaç zamandır k'arsızım
çık dışarı da
oynayalım

bütün oyunlar eskidi

şimdi kalbini karda yuvarlasan
döndükçe büyüse aşk

kardan adam yapsa ellerin
dudaklarınla ağız yapsan yüzümde

yaza yaza kış geldi Rüveyda,

her gece ay
yıldız doğurdu karanlığında

sonra kimi kaydı

sevişelim

bir gün daha
uğurlanacak düne

akşam telaşı dinecek
kışın elleri üşüyecek gece vakti

gözlerin bursaydı senin
saçların,
sakarya

ellerin eldivenimdi
göbeğin

kar tanelerini ışığa tutsam

ateş böceği diye
gözlerine yuttursam..

omuzlarına değse saçlarının uçları

keşke saçlarından tutsam şimdi
sürüklesem karlarda

bir o yana
bir bu yana

kaş yapayım derken kuş olsan keşke
tüy dökeyim derken süt döksen

yay yapayım derken germesen keşke
mart olayım derken kedileş sen

kavanoz içine hapsediyorduk
sapanla vurduğumuz kuşları

ağzını sıkıca kapatırdık
ki ruhu hapsolsun diye