Karabük Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü öğrencisi.
Bire düşürdüğün binleri hayretle gördüm
Ruhuma çizdiğin resim eskimiyor anne
Sanki iplikleri nakış nakış ördün
Mevsim geçti üstümden,sökülmüyor anne
Hani sabahları üşür bahar beklerdik
Kat kat battaniyelere sarardın anne
ardıç idim kaderim düştü tuyura
hal bilmezler ilinde çıktım huzura
gizli saydıklarım erdi zuhura
arz-ı hali meğer hakaret saymış
bülbül olsam anuşirevan elinde
merhameti denizlere paralel uzanan
karadenizde bir dağdır babam
bir ömrün harcanışını ilk onda gördüm
sabır taşlarını gün be gün çatlatan
ekmekçesine ufalanan yaşamak
alın açıklığıyla diz çöktüğüm
bela yağmurları başucunda sağanak
çakallar sürülenmiş, düzenler oynak
tek çare başbuğ'un fermanına uymak
ve bahtiyarlık, bir sabah ötükende uyanmak
Bir bayramın ikindisiydi
O zamanlar kalbim pamuktan
Dokunmaya gelmem hani annemin kuzusuyum
İnatlaşırım uzayan boyumla durmadan
Çalıyorlar sanarım çocuk sıfatımı
Ümit ettiklerimin iade i ziyaretini beklerim
Uzaklarda uykun gelmiştir
Battaniyesiz gecelerde soğuk
Dudakların karanlığa eğilir
Belki de çoktan sesin kısıldı
Unuttun adını mevsimlerin
Ayaklarının arasında kavuştu
Savaşlarda kaybedilmiş ülkedir yüzün
Mürekkebim dudaklarından kan diye akar
Bir gün yeşerir diye çimenliklerin
Bereketlenir toprakların gözyaşlarımdan
Varlık nedir yokluk nedir hep bir curcuna
Ruhlar ne vakit varır sahi yurduna ?
Felek yakar, insan erir, erişilir ömür burcuna
Uğraşmalar boşuna, didişmeler berhava
Kış yalancı değildir efendiler
Beyazın insanı aldattığını gören yok
Dünyamız örselenmiş fazlaca
Kar kardeşliğinden başka kardeşlik yok
Hükme varmaksa yaşamak
Aslında buna muktedir değilim
Oysa saçların direnemiyorlar
Rüzgar sabıkası dolu bir hırsız gibi
Aşıyor düşüncemin telli duvarlarını
Usulca sokuluyor sana,duymuyor musun?
Çaresizliğe düşüyorum sancılar giriyor yüreğime
Ben köşeyi dönüyorum,gidiyorsun..nereye diyemiyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!