Bir yağmurlu gün , dört kişiye yüküm
Dört köşeye sıkışmış küflenmeyen hüküm
Sevinmek sırası bendedir şimdi
Bu elbise cepsiz , üzül Napolyon üzül
Her vakit doğar insan,bir vakit ölür
Tutuşur eteklerim esen yellerde
Ölmeden ölen nereye gömülür ?
Ya öksüz kalan yaban ellerde
Eksik parçalarımı toplamaya gidiyorum
Kararmış kızgınlıklarından dünyanın
Yanık kokusuyla uyandığım günden beri
Avuç içerimde sızı , bir parça mezopotamya
Hilalimi bereketlendiren mücadelemdir
Söküp attım Henry’nin son dişini
Nerelerden esti bilmem
Aniden tutulduğum o fırtına
Son bir nefes aldım,titrerken ayaklarım
Dünya adlı yükü aldım sırtıma
Nefsimi dünyaya talib eyledim
Bu hal varlığımı zayii eyledi
Açık idi gözüm zahire elbet
Amma fikr-ü fıkdan beni gafil eyledi
Batılın kaderi kaybetmektir ezelden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!