I
Sen yavruağzı uykulardasın, sevdiceğim
Benimse simsiyah duvarlar yükseliyor içimde.
Sağır ve dilsiz dört cellât…
Dört köşe/dört imdat çağrısı…
I
Sulusepken satırlara rehberlik ederken kalemim
Zaman yitirirken zamanı
Savruluyorum gecenin yalnızlığına…
Karanlığın nabzında atıyorsun
Kaf Dağı’ndan uçup geliyorsun sessizce
anlamlı güzel bir şiir olmuş. kıyamat vay halimize. Rabbim ameli salih olanlardan eylesin yalan dünya hep yanıltmakta bia kulları gönül gözünüze sağlık. PERİHAN PEHLİVAN.
not: İSimkarışıklığı için kusura bakmayın antolojinin hatası on gündür düzeltemedi gitti.