İlham gelmedi derken düşünmüş buluvermiş
Şiirin adına da ''hayatım'' deyip katmış.
İçinden geçenleri taşıyıp koyuvermiş
Anlattıkça anlatmış, duyanlar kaşı çatmış.
Yeni zaman içinde küçük bir şair varmış
Hayat denilen yolda çile dolu gençliğim
Şu felek oyun etti kalmadı ki dinçliğim.
Yıllar akıp geçerken vurdu hepten belime
Kahır dolu günlerle susadım ecelime.
en büyük kötülüğü
biz yaptık kendimize
hiç kimse benim günahım yok demesin...
şekillendirilmiş bir yaşamın içinde tepinirken
gittiğin gün başladı içimdeki kıyamet
geçmez oldu sancısı bu acıyla yıkıldım
senide sayıyorum kimsede yok merhamet
sensiz geçen günlerde her gece başka öldüm.
iyi yüzmek değil bilinçli yüzmek,
işini bilmeyen hamsi tavada.
ne güzel bir ortam sallayıp yazmak,
herkes şair olmuş eller havada.
Çocukluk aşkımdı rengi teninde
Dilimde nedense horoz şekeri
Tadına doyamam adı üstünde
Elimde nedense horoz şekeri...
Ambalaj içinde kırmızı fesi
Bir daha seversem adam değilim;
İki gözüm aksın planım varsa...
Kaderime küstüm, yandım sevgilim
İki gözüm aksın yalanım varsa...(13:15)
Bu acıyı biliyorum
Canımı yakmıştı bir zaman
Keza kaç defa
Ucunda ölüm volta atarken
Hain ve sinsice dişlerini bilemişti
Zamana yenik düşerken insanlık...
Dul kaldıktan sonra, hayat bana kendi işlerimi kendimin yapmasını öğretti.
İş dönüşü semt pazarına uğramıştım, sıradan bir gündü ve işportacıların çığırtkanlıkları akşamın olduğunu,
biraz daha acele ile alışverişlerimizi yapmamız gerektiğini der gibiydi...
Her pazar olduğu gibi bu pazar da sebzeden çok meyve alma gayreti içinde ilerledim pazar yerine...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!