Çilekeş çiçeklerin kaderi, yalnız dağlarda açmak,
Yayaların, ovaların konuşamayan dili olmak,
Rengini, cinsini korkusuzca dünyaya duyurmak,
Yüce yaratıcın izinden bir an bile uzaklaşmamak,
Duâlarla; hu hu diye haykırmak ve onda kaybolmak.
İnsan ilk önce düşünmeli,
Sonra insan olduğunu anlamalı,
Diğer canlılardan farklı olarak…
İslam’dan uzak insanlık,
İnsanı hayvanların seviyesine indirir,
Hatta daha da aşağılara.
Çalışmak ve didinmek düşünmeden,
Beyinlere fışkıran dumanlar üstünde.
Kurtlar, koyun sürüsü içinde,
Sürülerse başıboş, ay ışığı altında.
Evim, okulum ve yolum beynimde,
Her yer, yalan ve tuzak;
Gerçek olan ruhumuz, o da gizli.
Dillerimizse yalan yuları,
Yularlarsa ulaklarla ulalı…
Ah gençliğim, vah gençliğim!
Göçmen kuşları, hicreti bilir ve yaşar;
Ben, göçmen kuşları gibi uçarım,
Yazları; serin yüksek dağlara,
Kışları; ılıman serin yaylalara,
Mavi denizleri, okyanusları arşınlarım…
Yazları köyüm, benim için bir başkadır,
Bursa’nın zirvesine çıktık, çamlar arasından,
Ağaçlarsa sıyrılıyordu, sararmış yaprağından.
Yolun kenarına oturan düşünceli insanlar,
Karıncalar gibi ormanın karanlıklarına dağıldılar.
Biraz sonra ortaya çıkan insanlar,
Çuvallarına kestaneler doldurdular.
Daha dün çocuktunuz, ağlardınız,
Okulun yolunu, koşa koşa tutardınız,
Arkanıza durmadan bakardı; anne ve babanız,
Siz ise koşa koşa mutluluklara uçardınız…
Ödev, ders ve öğretmenin sevgi selleri,
Duygu ve düşüncelerin tenimi sardığı,
Beni alıp, kaf dağlarının arkasına attığı
Ve durmadan hıçkırıklarla ağlattığı,
Ayrılık gecesi, ruhumun son hecesi…
Ağacın dalındaki yaprağının esintisi,
Yaylalar, dağlar, obalar hep ilgi alanım olmuştur,
Kalbim, tabiatın eşsiz sevgisiyle dolmuştur.
Oralardan soğuk sular içmek, çiçekleri koklamak,
Rüzgârlarını iliklerimde hissetmek ve dalmak…
Taze çimenlerin efil efil esmeleri ve süzülmeleri,
Bir başkadır, güzelim Tekir Yaylası’nda
Yeni Cami etrafında uçuşan kuşlar,
Yağmurlar gibi yağıyordu, süzülerek.
Zikrediyorlardı Rablerini, taneleri toplayarak,
Dost edinmişlerdi, bir yudum sevgi verenleri.
Her kim ne verirse; koşuyorlardı ona,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!