İdris Akmetin Şiirleri - Şair İdris Akmetin

Taşı yardı, toprağı kazdı
Tohum ekti, ekin biçti
Çamur kardı, ev yaptı
Ateş yaktı, ekmek yaptı
Manalar yükledi çizgilere
Mağara duvarlarında

Ne zaman ayrılıktan söz etsen
Soğuk rüzgârlar eser içimde
Buz keser damarlarımda kanım
Zemheri karı yağar yüreğimin tepeciğine
Denize düşen yılana sarılır misali
Bir tutunacak dal ararım.

Her gece odamda ılık soluğunu
Bastığın toprağı yürüdüğün yolu
Koynunda dertsiz tasasız uykuyu
Ana bakışını ana kokunu
Çok özledim annem.

Gün yok ki öksüz kalmasın çocuklar
Anneler dul, babalar oğulsuz
Bir kara bulut ki çöktü üstümüze
Sızlar yürekler, olsa da korkusuz.

Günlerdir gözler yaşlı hepten?

Kalbim duracak sanki
Sevdiğim düşündükçe
Buluşacağımız o anı
Ellerinden sımsıkı
Tutacağım
Nefesimde nefesinin

Hadi bana bir şeyler söyle çocuk
İçinde sade güzellikler olsun
Öyle boş öyle mahzun bakma
Hadi bana bir şeyler söyle çocuk
İçinde duyguların gizemi olsun

Her akşam güzel bir kız
Heyecanla çalar kapıyı
Dudaklarında bir şarkı
Evim evim güzel evim
Seni ne çok özledim
Güler yüzlü, zeytin gözlü

Hani beyaz kelebeklerin uçuştuğu
Umut dolu bir bahar günü
İki gül verdin bana
Bir sen dedin anneciğim biri ben
Çiçekler yağdı o gün başıma
Papatya, lale, su sümbülü

Ne insaf var ne merhamet ne vicdan
Uçuk kaçık vaatler, süslü püslü laflar
İnmez oldun gali halkın ezik sırtından
Alın terine ne gerek ye, iç yat, uzan
Zukkumlanacağın kadar zukkumlan.

Bırakın beni bana bugün
Dertlerimle baş başa kalacağım
Tutunduğum son umutlarımı
Hayallerimde yaşatacağım.
Bir dert aldı beni benden