İdris Akmetin Şiirleri - Şair İdris Akmetin

Büyüdün sanma bakıp boyuna daha küçücüksün çiçeğim
Düşünde pembe hayaller, başında kavak yelleri eser
Daha sen, sen olamadın ki, taze tomurcuksun güzelim
Zaman su misali akıp gidiyor, her anın bin asra değer.

Açan her çiçeğe türlü türlü arılar konar, böcekler konar

Nasıl anlasın ki o kafa, hakikatı,
Beynini sarmışsa örümcek ağı.

Ne eğri anlamlı ona ne de doğru,
Tanrının değil, olmuş kulun kulu.

Acemiliğime rastladı dünyaya gelişim
Ne pişmanlığım bitiyor ne keşkelerim,
Yeni bir ömür bahşetse keşke Tanrım
Ziyan olmasa can pahası tecrübelerim.

Annelerin önünde bütün başlar eğilir
Anne var ki ona Cennet bile az gelir
Devran döndü insanlık öldü ne yazık
Öyle anne var ki yeri cehennemin dibidir.

Ekmeyin küçücük beyinlere
Kini, nefreti
Kazımayın taze yüreklere
Hırsı, öfkeyi
Tertemiz kalsın
Körpe yürekler

Ey Güneşin oğlu, rüzgarın kızı,
Kime bu kinin, bu öfken kime?
Acımasızca uçurduğun
Başlar önüne düşünce,
Başın erdi mi göğe.
Söndü mü haset ateşin,

Arkadaş!
İnsansan insanlığını,
Yiğitsen yiğitliğini bil
Göz yumma zalimin zulmüne
Mertçe karşısına dikil
Kalkan ol insaniyete

Akşam oldu karardı yine hava
Yalnızız işte sen orda ben burada
Gözlerim yaşlı kalbim yasta
İçim titredi birden yoksa üşüdün mü?

Akşam olunca herkes çekilir evine

Hadi bir masal anlat bana
İçinde dostluk, kardeşlik, sevgi, olsun
Yemyeşil ovalarda el ele koşan çocuklar

Ne malın faydası var, ne evladın ne mülkün
Ameldir senle gelen, tartılır iyiliğin kötülüğün
Ummadık bir anda geçince perdenin ötesine
Bir rüyadır bir hayal yediğin, içtiğin, gördüğün.