İdris Akmetin Şiirleri - Şair İdris Akmetin

Meçhul bir yolcuyken hayat yolunda
Seninle buluştum bir gecenin ufkunda
Canından can verdin nefesinden nefes
Besledin, büyüttün beni sıcacık koynunda
Seninle can buldum, seninle ben oldum anne.

Günler bir bir tükendi yok insafı zamanın
Bitmez derdi hayatın, biterse yenisi başlar
Ayrılık vakti geldi çattı gayri, yaram hep sızlar
Çekilmez oldu derdi artık fani dünyanın
Ne zaman bitecek kahrı daha çok mu var

Kimi çaput bağlar
Kuru ağaç dalına,
Kimi yüz sürer umutla
Mezar taşına.
Kutsal sayıp ümit bağlar
Bi-çare naaşa.

Tamda yudumlayacakken sevdanın ilk demini
Yüz üstü bıraktın bir akşam üstü, terk edip gittin
Ben bin bir hayalle koşarken yıllarca peşinden
Acımadan her fırsatta yollarıma cefalar serdin

Güller serdim yollarına, taç yaptım çiçekleri

Gür ve buruk bir ses yükselir
Kafkaslardan, Arallardan
Bir özgürlük rüzgârı eser
Altaylardan, balkanlardan
Kahramanlık türküleri
Duyulur mavi semalardan

Bir ülke ki mollaları
Hep zevk sefa içinde
Öğretmenleri sefalet,
Hiç muvaffak olur mu
Orda muasır medeniyet.

Bir kıtlık arafesinde Peygamber;
Komşusu açken, tok yatan bizden değildir, demişti.
Bir soğuk kış gecesinde
Soğuktan titreyen Ayaz bebeğe ölüm
Camı kırık pencereden geldi.

Bir sonbahar akşamı tutuldum aşk ateşine
Bir güneş gibi doğdun o gün üşüyen yüreğime
Her yerde senin bakışını aradım senin sıcaklığını
Başkası girmedi o günden beri mahruk gönlüme.

Efsunlu gözlerinle sevdanı kalbime işledin

Gönül her sabah doğan Güneşle
Bin bir hevesle kanat çırpsa da umuda
Yeşerip dal budak salsa da otağına
Her şeyde olduğu gibi, eskir zaman
Yenik düşer yorgunluğa
Kopar ansızın inceldiği yerden

Ömür insanoğlunun en büyük hazinesidir
Her batan güneşle azalır, azaldıkça kıymetlenir;

İster kırk, ister yüz yıl yaşa; geçen bir gün gibidir,
Kimi paşa olur kimi uşak; mutlu olan acep kimdir?