ŞİİR
Şaire hüzün gerek, şiire vezin gerek,
Şiir söylemek için Allah’dan izin gerek.
SEVGİLİYE
Gözlerinin içine dalsam bir deniz gibi,
Seni kalbime sarıp saklasam hep giz gibi.
Gül olsan bülbül olur dallarına konarım,
Ruhumu didik didik etti hep bakışların,
Aldı baharlarımı o amansız kışların.
Birkaç damla gözyaşı çürüttü mendilimi,
İçtim devâdır diye sunduğun her zehiri.
Ağıtlarla besledim âşk denilen nehiri.
Bu öyle bir sevdâ ki içtiğim su tasında,
BAKARIM
Zaman izafiymiş bana ne bundan,
Ben ömrümün geçişine bakarım.
Hayatımın kıyısından ucundan,
Gitmeyi kafana koymuşsan eğer,
Son darbeyi kalbe vur da öyle git.
Ummadığım kadar zalim imişsin,
Gönül fanusunu kır da öyle git.
Seni sevmek suçum oldu dünyada,
Hey gücüne,ilmine güvenen insanoğlu,
Hayatım dediğin şey ecel ipine bağlı.
Nefis dessas ve kurnaz,gönül uysal,yumuşak,
Kâfire efendidir, dünya mümine uşak.
Ezel ebet arası akıyor hayat memat,
Cennet’i istiyorsan dünyayı ardına at.
Niçin kestin mektubunu diyorsun,
Burada vaziyet toz duman Ali.
Dobra dobra sözüm hep biliyorsun,
Yazsam olur koca bir roman Ali.
Millete küfretmek pirim yapıyor,
Bayramlar bir nice esrarlı gündür,
Dudak bayram eder, dil bayram eder.
Âlem-i İslâm’a ait düğündür,
İdrak bayram eder, dil bayram eder.
Kuşatır kalpleri neşe rüzgârı,
BİR İZAH GEREK
Şuuraltı duygular kurtuldu cendereden,
Aklımı zayi ettim aşkın dibacesinde.
Bir izah bulmalıyım ama nasıl, nereden,
Anlamsız bir sükût var gönlümün bahçesinde.
Gözümün izi var yanaklarında,
Aynaya bir bak ta gör inanmazsan.
İlk busem duruyor dudaklarında,
Geceye,mehtaba sor inanmazsan.
Yüzünde hülyaya dalar eririm,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!