İbrahim Özcan Şiirleri - Şair İbrahim Özcan

Öylesine geçeninden miydi
senin de bütün günün? ..
Kayboldun mu sen de
karanlığında gündüzün?
Senin de hafif miydi yuregin
oylesine miydi sanki

Ardımızda belli belirsiz
hatıralar
Önümüzde cana susamış
sabırsız mezar.
Yol alırız gün be gün
azar! .. azar! ..

Sen,
boşuna hamallık yapmaktan;
Ben,
kalabalıkta yalnız yaşamaktan;
Ne zaman yoruluruz,
Ne zaman adam oluruz? ..

Sürüldüğünde kânun hükmüyle
re minörden do majöre
cümle kemâni
oturup ağlar ya çaresizliğine
oturup ağlar ya hani..
İşte öyle, tam da öyle

Kalem, kağıt
Sahil, dalga
Yağmur, damla
Tam tekmil
Altısı birarada
Bir tek sen yoksun

bir
ge ce
se nin le
se vi şir ken
a yı dü şür dük
kaç pen ce re miz den

..................................................................Varlık'tan Seçmeler


' Bir Delinin Hatıra Defteri
Dede Korkut Hikâyeleri
/ İhtiyar Balıkçı.. /

Suskun bir mezar gibiyim bu akşam
korkum yok;
ne dağdan, taştan
ne de kurttan, kuştan...

ne kış kâr eder efkârıma,

Yaşasam yine çocukluğumu;
Binbir sevgisiyle annemin,
Toz pembesiyle hayallerimin,
Korkusuyla karanlık gecelerin.
Çeksin, koparsın yine babam;
Uykumun, en tatlı derinliğinden.

Sen varsın diye
Sevmiştim bu şehri
Yeri göğü memleketi
Akdenizi... Mersini...
Cennet-i aladan da yüceydi
Seninle her sokağı caddesi