Sevdanla Ört Beni
üstüme ört yalnızlığın hırkasını
hasretliğin… özlemişliğin…
sevdanın bembeyaz karını
unutayım deme...
Çiçeği dalından koparma dostum
Baharım onunla güzel geçiyor
Kavuşmak uğruna yıllarım verdim
Aşk yorgun, sevda yorgun, ben yorgun…
Zemheriyi yaz ayına değişmem
Gönlüm düştü ela gözlü güzele
Yaprağım dönüştü kuru gazele
İmrenirim kavuşan el âleme
Yürekteki yangın senin içindir
Hazin eser bu yıl bağlarda rüzgâr
Bir çiçek vardı, gökyüzünü maviye boyayan
Bir çiçek vardı, yeryüzünü kana bulayan
Bir çiçek vardı, dikenleri yürek kanatan
Bir çiçek vardı, akan kana doymayan
Bir çiçek vardı, yar elinde titreyen
Gidenler geri dönmedi,
Dönenlerse kim bilir
Kaçıncı yemin edişleriydi
Bir daha gitmemek için…
Onların amaçları aynıydı
Eksilmez hiç sevgi yüreğinden
Hüzün akar buğulu gözlerinden
Hayat bulurum o tatlı sözlerinden
Benim dünya tatlısı can dostumun
Gülünce güller açar yüzünde
Geceleri sıcak koynunda uyuyamadım
O doyumsuz tatlı sütünden ememedim
Kadife sesinden ninniler dinleyemedim
Ölüm girdi araya ana…
Minik ellerimle nasırlı avuçlarına dokunamadım
Karnı doysa da gözü doymayan
Bebelerin hatırını sormayan
Yuvasında feryatları duymayan
Yavrusunu yiyen kargayı gördüm
Gece gündüz başköşede oturan
İpek saçlarına el süremedim
Murat atı nedir ben binemedim
Dünyaya nedense pek güvenemedim
Hakkını helal et sevda yüreklim…
Yıllarca çektin benim kahrımı
Uzun yıllar sonra
İlk defa ağladım bugün…
Yaşamın nasırlaştırdığı yüreğimden
Gözyaşım akmaz sanıyordum,
Yıllardır da ağlamamıştım zaten…
ne guzel umut ınsanı uynadıran ruyadır.umutlarınızın hiç tükenmemesı dıleklerıyle yuregınıze saglık.