İbrahim Kavas Şiirleri - Şair İbrahim Kavas

Bakma benim beklediğime
Kafana koymuştun bir kere
Sen, zaten gidecektin...

Giderken;
Gelirim, geleceğim demiştin.

Mavi gökteki beyaz bulutlar,
Aşkıma ait umutlarımdır.
Çatarak kaşlarını, fırtına yaratıp
Temiz duygularımı SAKIN dağıtma...

Tek başına gecelerimi aydınlatan,

Kahve gözlerinin ateşinde tutuşup
Saçlarının rüzgârında alevlenen
Cehennem ateşlerinde kavrularak
Yanıp kül olmamda,tek suçlu sensin...

Ökseye kapılmış garip kuş misali

Yosun kokan limanları yükledim omzuma
Tüm gemileri, mavnaları, kayıklarıyla
Gidiyorum buralardan...
Dalgalarla martılar size kalsın, denizden
Belki küçük bir anı dökülür avuçlarınıza...

(5/E sınıfı öğrencilerime)
Yumuşacık ve sıcacık
Bir çift göz var,bana bakan.
Tut ellerimden,gezdir beni
Dağ,tepe,ülke,okyanus,derya,deniz...
O, bir çift göz

Dün gece, uçuşan bulutlardan belliydi
Bu sabahki gözlerimden boşalan yağmur.
Korkunç şimşekler çakıyordu yüreğimde
Dün, seni yolcu ederken o peronda...

Bu kadar büyük bir yalanı

Sana yıllar ötesinden bakmak istiyorum
Dur, hemen örtme perdelerini...
Geçmişin özlemini paylaşmak istiyorum
Açık bırak hep pencereni...
Eteğine yapışmış sevimli minik bebeler
Onların anne- baba dediği yetişkinler

Duyguların doruğa ulaştığı bir gecede
Vurdu bam teline gönül tezenem.
Nihavent makamın en şahanesinde
Çaldı söyledi,ağladı güldü gönül tezenem.

A ğlamana dayanamam mutluluktan olsa bile
S eni severim bilirsin canımdan da öte
U mutlarım yeşerdi,hayatım değişti seninle
M utluluk güneşim oldun,parladın gözlerimde
A y bile imrenir,beraber gezdiğimiz gecelerde
N e mutlu bana,böyle bir eşe sahibim diye.

Güneş yine düştü
Yüce dağların ardına.
Akşamın tülü çekildi
Boz bulanık ufuklara.
Kurşuni saatlerin telaş zamanında
Herkesin evine ulaşma heyecanıyla