Ş efkâtle,sevgiyle bastık bağrımıza
E rdin bugün sen,tam on sekiz yaşına
R enklendirdin hayatımızı,neşe kattın yuvamıza
E melimizdir seni çıkarmak,ulaşılmaz şahikalara
F ikir,irfan sahibi ol,mutluluk içinde yaşa.
Ne zaman
Düşürsem seni aklıma,
Bilinmeyen bir yerlerde
Yüce dağların çözüldüğünü hissederim.
Nisan yağmurları düşer damla damla
Rengarenk kelebekler konar saçlarına
Eski sevdalardan kalan ateşti,
Yüreğimin ucunu dağlayıp delen.
Tutkulu bakan masum gözlerdi,
Göğsümdeki yarayı kanatıp deşen.
Bir zamanlar esen kavak yelleriydi,
Gönül bahçemi yakıp küle döndüren.
Denize ulaşmak için çağlarken çöl ortasında kurumak
Yavrusunu arayan ceylanın gözlerindeki acıyla yaşamak
Ateşlerde yürümek gibi bir şey, severken ayrılmak
Hep yüreğim parçalanır, batan gün gibi kızıl gurupta...
Artık bülbüller konmuyor, yorgun dallara
Tutunacak kuru dal bile yokken ortada
Bre gidi deli gönül, de çek git buralardan.
Kimlere yıkılırsın ki bu saatten sonra
Ardına bile bakma, de çek git buralardan...
Dost, arkadaş, kardeş mi ararsın dört bir yanda
Sen beyaz gülleri severdin hep,
Bense keskin kokan karanfilleri...
Bir sabah,
Şarabi karanfilden bir damla alıp
Beyaz gülün yaprağına katıp da
İyilikten nasip almamış
Ey zalim insanlık!
Artık ayağa kalk da
Şöyle bir silkelen
Ölü toprağını at üzerinden, yeter!
Mutluluk rüzgarları essin başında
Karlı dağların zirvesindeki
Ak bulutlara döktüm gözyaşlarımı.
Buz gibi tenleri dağlayan soğuk rüzgarlar,
Alıp götürsün istedim beni,
Sevgilinin kokusu olan engin diyarlara.
Hep içki şişesi, hep boş kadehler mi
Uykusuz gecelerimde ninniler söyleyen
Dertli günlerimde bana rehberlik eden
Varını yoğunu her zaman önüme döken
Çilekeş kalbine kurban olurum ANNE...
Dar zamanımda bana el uzatan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!