Savrulsun saçların bırak rüzgara
Islansın aldırma yağan yağmura
Kıskansın bu şehir seni Ankara
Yaşama hevesim sebebim sin sen
Ben hiç sebepsiz sevmedim ki seni
Çocukluk günlerden aklım da kaldı
Kalbime gizledim acılarımı
İçime akıttım göz yaşlarımı
Seveceksen beni adam gibi sev
Sevgilim hasret nedir bilir misin
Ey benim
Karanlık gecelerimin gülen yüzü
Sen,
Rabbimin en güzel armağanı sın bana
Seninle dolu bütün hücrelerim...
Aklına geldiğim o yalnız gece
Gözünde canlansın yaşlı gözlerim
Dilerim seninde gülmesin yüzün
Makber de bitecek ömür dediğin
Dün gece, sana uğradım Anne
Papatyalar dan selam getirdim
Öyle güzeldin , yattığın yerde
Melekler öpmüş teninden Anne...
Hani, hep derdin ya, oku oğul adam ol
Senden önce
kurumaya yüz tutmuştu
dallarım kırılmış
yapraklarım dökülmüştü benim...
sen geldin papatyam
yeşerdi yapraklarım
Aç kapıyı gardiyan
Güneşimi ver bana
Ben yari mi özledim
Ahvali mi sor bana
Avlu sonu yüz adım
Vedalar acıtır kalbi
Derlerdi ah inanmazdım
Aşk acısı zormuş meğer
Ayrılığı sen öğrettin
Git hadi git uzaklara
Bazen şarkılardasın
Seni söyler ağlarım
Aşk masalı bizimki
Sensin benim sol yanım
Sen sazımda bir nota
Canım;
Bu sabah durağa geldim yine her zaman olduğu gibi
Seni göremeyince simitçi hacı amcaya sordum
Epeydir gelmiyor kara kız bilmem neden dedi.
Bir telaşla yolun karşısına geçtim
Gelen ilk dolmuşa binip oturdum iki kişilik koltuğa
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!