Her gün geçerim sokağından
Penceren örtük perdelerin kapalı
Geçemediğim duvarlar var arada
Çaresizlik içimde en büyük sancı
Bir ağacın vardı
Elimde acılardan miras bir sigara
Hiç sönmeyecekmiş gibi kederli
İçimde tütün kokan bir mazi
Başımda sararmış bir bulutla
Yürüyorum dertli dertli
İki yakan bir araya gelmez mi senin?
Bölmüşsün beni de iki'ye
Sağ yanım bura da sol yanım öbür yaka da
Ah'ım hep sana ,yok ki yatacak yerin.
Ne zaman kaçmak istesem senden
Gözlerin de fener olsam
Kalbin de söndürür müsün?
Bakışların da hasret olsam
Kirpiklerin de kavuşturur musun?
Duyguların yetim kaldığı zaman
Şiirlerin öksüz...
Boğazın da düğümleniyorsa kelimeler bensiz,
Ve uykularından uyanıyorsan apansız,
Demek ki ayrılmışız.
Her gün aynı resimle uyanmıyor muyuz?
Bu ağaçlar bu çiçekler
Gökyüzü başka mı?
Aynı suya değmiyor mu ellerimiz?
Aynı havayı solumuyor mu ciğerlerimiz?
Nazlı nazlı boyunu eğen selvi
Sanma ki yeşilliğin maviye değdi
Kış vursa boynunu uçursa dallarını
Yaprakların sana mı kalır
Şu dünyayı geçirsem zimmetime
Ey bahar
Ne güzel gülümsetiyor seni
Güneşin bakışları
Çekebilsem bende maviliğin
Yakasından şu kara bulutları
Görebilsem vuslatın koynunda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!