Hüseyin Zarar Şiirleri - Şair Hüseyin Zarar

Seni kaybetmenin korkusu var ya
Ölüm duygusundan daha beterdir
Seni özlemenin duygusu var ya
Kabir azabından daha beterdir

Senin yaşadığın her yer benimdir

Dilinden dökülüyor zehir zemberek sözler
Zehrini bana akma ben usulca giderim
Derinden kem bakıyor o kinle dolu gözler
Öyle nefretle bakma ben usulca giderim.

Damarımda ki kanım kandilinde yağ olsun

…..(Ramazan ZARAR anısına hitaben)

Sözünün arkasında şerefi ile duran
Göğsü önde başı dik düzgün bir adam vardı
Haksızlıklara karşı masaya yumruk vuran
Mazlumların yanında özgün bir adam vardı

Ne umutlarla geldim göstermedin gün yüzü,
Yaşadığım şu hayat boşuna yalan dünya,
Yürüdüğüm yollarda dağa çevirdin düzü,
Ayağımı vurdurdun taşına yalan dünya.

Açılmadı kapılar kimseye darılmadım,

Bak işte gidiyorsun, veda bile etmeden.
Ölümsüz dediğin aşk, buraya kadar mı yar?
Dilimin ucundaki, sözüm bile bitmeden;
Yaktın tüm gemileri, buraya kadar mı yar?

Buraya kadar mı yar? Verdiğin bütün sözler.

Bir sevda lehçesiydi sana hitap ettiğim
Anlayacağın dildi ben mi öyle sanmıştım
Ve sevda yeminiydi yarınlara ettiğim
Yeminim söze geldi ben mi öyle sanmıştım

Dünyayı unuturdum adını andığımda

Ben miyim?

Zifiri gecelerin son bulduğu şafakta,
Nehar’ın ışığına hasret kalan ben miyim?
Allahuekber sesi duyulurken ufukta
Gece namazlarını hala kılan ben miyim?

Her kem sözün adresi iadesiz sol yanım.
Çoğaldıkça içimde kat, kat artıyor sızım.
Yitik efsane oldu kalmadı ünüm şanım
Rüzgâr yetişemezken artık kesildi hızım

Gün güne benzemiyor iklimlerim şaşırdı

Aşkı kara tahtaya tebeşirle yazarsın.
Kim okur, kim okumaz sen bilebilirmisin?
El siler yel uçurur görmeyince kızarsın.
Yazdığını dönüp de sen silebilirmisin?

Aşkı tahtaya değil seven bir gönül’e yaz,

Âdem ile Havva’dan gelir insanın nesli
İslam’dır insanlığın huzur bulduğu yeri
En derinden nefesi çıktığı kadar sesli
Her nefeste zikreder ya Allah diye, diye.

Hikmeti sual olmaz rabbim istesin yeter