Boğazım düğüm düğüm
bulutsuz rüzgar yapraksız ağaca benzer
ruhum bedenime küs bedenim hüznüme
özlemini derinden yaşıyorum
yalnızlık çoğalıyor gün geçtikçe
Bazen düşünürüm aklıma gülüşün düşer
bazen düşünürüm aklıma sesin düşer
bazende düşünürüm aklıma sen düşersin
sağıma soluma bakarım
dizlerim boşalır
Ben geldim ve gidiyorum
hayli bir uzun yolda
ne hasret bitti nede özlem
hayat zor gün kısa dünya yine aynı
Seni anlamak ne zor
oturdum pencerenin dibine
dinledim eski şarkıları
yıldızlar çöktü üstüme
bugünde oldu akşam
bir başka dünyadayım sanki
Vur sazın teline kardaş
bugün yine ciğerim yanıyor
gece sessiz ve bir o kadar da karanlık
Vur kardaş vur
bugün güneş geç doğacak
Günler su gibi akıp gidiyor
Kimi sağ kimi hasta kimi ölüyor
Dünya hep aynı yöne dönüyor
Bu senede böyle geçti
Millet artık bir birini hor görüyor
yorgunum hayat
bugün yine yorgunum
hayaller var sevmeler var
içim tutmuyor gülümsemeyi
oldun bana hep yokuş
Elimde resimler sarardı soldu
Gurbet gurbet zalimsin gurbet
Hep dedim Hüseyin sabret
Gözümde yaş kesilmedi gurbet
Ömrüm geldi geçti gülmedim
Boyunlarında yağlı bir ip
Elleri arkada bağlı
Bedenlerini dayadılar dar ağacına
Kapadılar gözlerini
Genç fidanlar,dı
Gittiler ışıklar söndü karardı ortalık
oyyyyy dağlar oy
yine beni benden aldın
boş bir mezara saldın
derdimi kadere bildiremedim
hani dertlere çare vardı
-
Hüseyin Çubuk
Tüm YorumlarÇok güzel bir çalışmaydı..
Kutluyorum samimi yürek sesinizi..
Tam puanımla.. (Antolojimde)
Saygı ve Selamlarımla
HÜSEYİN ÇUBUK