Bir soğuk yel vurdu
güneş battı soldu renkler
sessizce bir mızrap saplandı yüreğime o an
ölüm gelip götürdü sevdiklerimizi
arkada bıraktı acı feryat ve gözyaşı...
Dün gece denizin kıyısında oturdum
Seni anlattım martılara
Duymadın
Avazım çıkıncaya kadar bağırdım
Denizler toprak olsun
Ellerimi açtım sana Allahım
bu kötü günde koru bizleri
güne başlarız besmele ile
dualarımızı kabul et Allahım
bizi yoktan var eden sensin
Ben kime dokunduysam
seni sormak için
görünmez oldular bana
güneş bir yanda vurdu ayaz bir yanda
ben eski günlerimi özledim
Ey aşk sen ne güzel şeysin
adını anmak bile güzeldir
bir yanımda sevda bir yanımda aşk
sen ne güzel şeysin aşk
sevmeyi seninle öğrendim
Sesimi Duyan Varmı...
Şimdi sus dinle
Her yerde ölüm sessizliği
Tüm insanlar çaresiz
Yıkıldık
Söylesene sevgilim
yaşlandık
sıkıca tut ellerimden
kısa yollar uzamış
hayat eğri büğrü olmuş
baksana bizi
İçimde bir sıkıntı bir sıkıntı
kulağımda geminin siren sesi
toz duman olmuşum
sarılmışım hayallere
kanadı kırık bir kuş
El ele tutuşup gülmek de varken
şimdiden sen bana kalk git diyorsun
yüzüne bakmaya hiç kıyamazken
şimdiden sen bana kalk git diyorsun
bak çalıyor bizim gönül şarkımız
Bedenim olmuş dört mevsim
toprak ve deniz misali
ağaçlar kendi uykusunda
soğuk vurmuş dallarına
garip bir adam oldum
-
Hüseyin Çubuk
Tüm YorumlarÇok güzel bir çalışmaydı..
Kutluyorum samimi yürek sesinizi..
Tam puanımla.. (Antolojimde)
Saygı ve Selamlarımla
HÜSEYİN ÇUBUK