Elimde resimler sarardı soldu
Gurbet gurbet zalimsin gurbet
Hep dedim Hüseyin sabret
Gözümde yaş kesilmedi gurbet
Ömrüm geldi geçti gülmedim
Boyunlarında yağlı bir ip
Elleri arkada bağlı
Bedenlerini dayadılar dar ağacına
Kapadılar gözlerini
Genç fidanlar,dı
Gittiler ışıklar söndü karardı ortalık
oyyyyy dağlar oy
yine beni benden aldın
boş bir mezara saldın
derdimi kadere bildiremedim
hani dertlere çare vardı
// Üşüdüm
ne söylenir bilmem,ki
hayat çok soğuksun
haykıracağım dile gelmiyor
// acılar
Bahar geldi ben yine gerginim
dokunmayın düşlerime
gemiler gider söylenecek bir şeyin kalmaz
kalırsın denizin mavisine
içimde bir sıkıntı dünya bana dar gelir
Elveda güzel memleketim
elveda değerli toprağım
elveda Anam Babam dostlarım akrabalarım kapı komşularım
elveda
elveda güzel canlarım
elveda
ey istanbul
yine seninle ben kaldık,mı baş başa
yine telaşlı bakışlar
yine sessiz bir ortam
mas mavi bir gökyüzü
gel de isyan etme
bu hayal perdesinde güneşi arıyorum
kollarımda zincir peşimde rüzgar
san ki yağmalamış hayat beni
bir başka bakıyor bugünler de eylül
Eylül öldürecek beni
çimler sararmış
dökmüş ağaçlar yapraklarını
solmuş bütün çiçekler
Günler kısaldı
Dünya fani
gün gelir gideriz
kalırsa bir adım kalır
gerisi yalan beden ise toprak olur
gel gün dönmeden
Çok güzel bir çalışmaydı..
Kutluyorum samimi yürek sesinizi..
Tam puanımla.. (Antolojimde)
Saygı ve Selamlarımla
HÜSEYİN ÇUBUK