Dün gece bir düş gördüm
geride bıraktığım yıllarım
tek tek sorguladı beni
gökyüzü ağladı ben ağladım
ne fırtınalı bir gündü
Gecenin bir vakti yıldızları sayarken
Gözlerim doldu o an yalnız hissettim kendimi
Kokunu hissettiğim de mahkum oldu bedenim
Bilemedim
Kapalı kapılar ardından ferman yazdılar
Ölüm sinmiş durmuş bir kapı ardında
Her geçen saniye bir can verir bu eller
Yüreğimiz uçurumların boşluklarında
Gözyaşlarımızdan bir urgan ördüm
Tamda bekliyor boğazımıza geçti geçecek
huzur verin dağlar bana
kayboldu ayak izlerim
sustu hırçın yürek karanlık geceye.
el vurdu sessizce
yüreğimde aşk betimleri
uzaktan sevmenin acısını hissettim yüreğimde
bu gecede ağladı sensiz benimle gökyüzü
sitem dahi etmedim
bakıp durdum
puslu camların ardında.
Bırakıp gittiğin o günden beri
Hep ağlattın beni
Geceler karanlık ıssız ve suskun
Güneş hiç doğmaz oldu sensiz
Yüreğimde hep acı ve isyan
Suçum neydi benim yoksa sevmek mi
sabahın ayazında uyandım
ala bora oldu bütün düşündüklerim.
güneş saklamış kendini
dört tarafım zifiri karanlık.
-
Hüseyin Çubuk
Tüm YorumlarÇok güzel bir çalışmaydı..
Kutluyorum samimi yürek sesinizi..
Tam puanımla.. (Antolojimde)
Saygı ve Selamlarımla
HÜSEYİN ÇUBUK