Dünyamızı karartıp bizleri yıktılar
Bu dünyayı bizlere zehir ettiler
İnsafı olmayan şu yalan dünyada
Her günümüzü zehir ettiler
Bizleri dertten derde attılar
gece yine sessiz
ve soğuk.
adını yazdım sessiz duran duvarlara
sığmadı sayfalara.
Bir akşam üstü kapıyı çalıp gittiğinde
İşte o an yalnız bırakıp gitmiştin beni
Olanlar olmuştu bana içime kapandım
Her akşam senin hayalinle yaşıyordum
Son bir kez göreyim dedim güneşi ayı
Kapıyı açıp baktığımda gök yüzüne,
hasret
bağırdı içimde
anne nerdesin diye
biraz teselli verdim
yürek ferman dinlemedi anne.
yine yalnız kaldım
karanlık geceler sırdaşım oldu
bu gecede gelmedin
düştüm ızsız yollara
ararım seni.
Bugün bayram mı var anne
Güneş bana ben güneşe küsmüşken,
Ne hasret
Ne özlem
Ne çileler çektim
aşk bir rüya gibi sanki
giderken bıraktın ardından ayak izini
sessizce uyuyup kalmışım
yatağımda.
umrumda değil
Sensiz
Hayat sanki virane
Yüreğim
Sensizliğe dayanmıyor
Uçup gitti elimde yine resmin
ayrılık hasretti yüreğimi yakar
giden geri gelmeyince
yürek sancım dağlara vurmuş
bekler beni kara toprak.
günlerim gam ile keder dolu
dokundum dün gece resmine
duvarlar yıkıldı başıma
gözlerimde ölüm damlıyordu sanki.
kafamı kaldırıp
gökyüzüne baktığımda
Çok güzel bir çalışmaydı..
Kutluyorum samimi yürek sesinizi..
Tam puanımla.. (Antolojimde)
Saygı ve Selamlarımla
HÜSEYİN ÇUBUK