Hasret kaldım kardeş ben sana
Hiç gözükmez oldun artık bana,
Hasretin beni yakıp kavuruyor
Gün geçtikçe erim erim eritiyor,
Çok özledim kardeşim ben seni
Hasrettin kokuyor gözlerimden
Geceleri düşüm de görüyorum seni
Uyandığım da sen olmayınca yanım da
Arıyor seni bu gözlerim yana yana
Çok ağlıyorum senden uzak ta
gözüm yollarda kaldı güneş batmak üzere
içimi hasret sancısı sardı
yine yoksun...
takıldı göz bebeğim resmine
sessizce yaraladı beni
sessizdi gecem
bir elimde hasret bir elimde hüznüm
seslendim dağlara
bir başka esiyordu rüzgar
gözyaşlarım damladı toprağa.
Bırak beni gideyim acılarımla
Karanlık gecelere doğru
Sen beni düşün bende seni
Elimde yırtık bir resmin
Alıp götürdü beni amansız derinliğe
Geceler ızsız ve karanlık
Güneş bile doğmuyor sensiz
Her taraf kalanlık bana,
Sensiz çok korkuyorum
Yalnız bırakma beni,
gözler dalar sessiz duvarlara
duygularım geceye esir
çaresiz ve suskunum
gece yine soğuk.
elimde kırık sazım
her gece olduğu gibi
buğulu gözlerim
yürüyorum sokaklar yine sessiz
ve karanlık.
ben ağlarım kendime
adı geceydi içinde düş
benliğime girdi doyumsuzluğu
umut ışığı üstümde
öyle ya adı geceydi.
istemeden boyun eğdim ben geceye
Karıştırdım eski defteri
Baş sayfada sen vardın
Adını okuduğumda
Gözyaşlarım çağladı karıştı sele
Sen gittin gideli gülmedi yüzüm
Çok güzel bir çalışmaydı..
Kutluyorum samimi yürek sesinizi..
Tam puanımla.. (Antolojimde)
Saygı ve Selamlarımla
HÜSEYİN ÇUBUK