GÜN BOYU ÇALIŞMAK
Ne diyelim
Kaderim buymuş anne
Oğlun Hüseyin yanmaz öldü diye
Bir haber duyarsanız
Sakın sen ağlama anne
Yıllarımı verdim saz ile söze
Kadir kıymet bilmez geldik belkide göze
Felek bakmaz artık yaş ile söze
Bu dünya yalan belki ama
Hayatın tek bir gerçeği var
O da yalnızca ölüm
Adımı
Hüseyin yanmaz koydular
Beni dertten derde atılar
Kardaşımı benden ayırıp
Yüreğimi yaktılar
Bir telefon açıp sesini duyalım dedim annem
Ama açtığında yine çok ağlıyordun sen annem
Yoksa yine sen mezara mı gittin annem
Gidip kardeşimin mezarının başın da ağladın
Mezar taşına sarılıp da ağladın
Değil mi annem yetmedi mi bunca ağlaman
Çok özledim seni baba
Gözlerim arar durur seni
Niye terk edip gittin beni
Her gün ağlar dururum
Ölüm sana yakışmadı baba
Öylesine zor geliyor ki bana
Sensiz geceler
Sanki zulüm bana
Hasretlik birde özlem olunca
Birden bire resmini gördüm duvarda
Hem ağladım hem yıkıldım
Gelde gör beni ne haldeyim
Aşk neyledi beni
Ölümüyüm sağmıyım
Ben kendimde değilim
Ölü gibi yaşadım
Senden ayrı kalınca
Hiç düşündünmü bırakıp giderken beni
Gidiyorum dedin buralardan
Dayanmaz sana bu yürek
Dertten derde attın beni
Çok özledim seni anne
Duy sesimi sanadır sözüm
Bak ben üşüyorum
Hayat su gibi akıp gidiyor
Hayatın sensiz anlamı yok anne
Soldurma
İçindeki gülücükleri
O güzel gözlerin gözyaşı döksede
Seversen kalbimi
Korkmadan sev
Çok güzel bir çalışmaydı..
Kutluyorum samimi yürek sesinizi..
Tam puanımla.. (Antolojimde)
Saygı ve Selamlarımla
HÜSEYİN ÇUBUK