Hüseyin Varyeter Şiirleri - Şair Hüseyin ...

Her yaprak düşerken yere,
Dalından ayrılıyor…
Sararmış renkleri,
Sonbahar şarkısı söylüyor…

Bir tane bir tane daha,

Kal yanımda,
Beni yalnız bırakma.
Zaman geçti gidiyor,
Sonra pişman olma

Eller bir bir ayrılır,

Taa uzaklarda biri var,
Çağrılan bu bakışlarla...
Beklendikçe artar hasret!
Özlem koşar gönül’e,
Özlenen yaklaştıkça...
Coşkun! Gönül’e,

Farkın yoksa başkalarından.
Gelen yoksa hep ardından.
Gözlerin başka bakmıyorsa,
Dilin tatlı anlatmıyorsa!

Sözün özün hep bir değilse,

Başında seçilmiş lider,
Şehid olmaya hazır asker,
Olmasaydı bu güzellikler,
Kalır mıydı vatanımız?

Vatan için ölmeye hazır,

Yaşım gelse de,
Dünyaya getirdiğin yaşına.
Bir sevgiliye versen,
Uçursan da yuvadan...
Sen benim anam,
Ben senin,çocuğun olucam! ..

Sana veda ederken,
Sakladım göz yaşımı.
Son tavafta dönerken,
Bastırdım gönlüme aşkımı.

Seninle yaşadım derken,

Bir ömre aldanmış gönül var sende,
Koyu bir karanlığa bakmış bir çift göz!
Bunca gerçeği kabullenmeyen beyninle!
Anlayamadığın yalın bir söz…

Yaşadığın her zerrede var olanı görmek,

Seninle karşılaşacakmıyız?
Eskisi gibi bakışacakmıyız?
Ellerimizi uzatıpta,
Maziyi anlatacakmıyız?

Unuttuk mu aşkımızı?

Gözler bağlıdır hep kâlbe.
Aşk onlarla sahnede…
Bu iki kişilik oyunla,
Duygular perde perde…

Sahne açılır oyun başlar.