Ölmek çok zor!
Ama senin elinde değil ki ölmek…
Yaşamın kıyısında uçurum,
Düştün düşecek,
İşte öyle bir şey ölmek!
Belki yaşamak kadar güzel,
Kaybettiğin,
Kayıverir avucundan!
Sabun misâli…
Kaybettiğinle,
Yediğin acılar da tatlı olur!
Anınca ardından…
Senin hiçbir suçun yok,
Bakma öyle derin derin.
Seviyorum şüphem yok,
Bu da benim kaderim…
Sen gelmişsin,
Ne kadar güzel yüzün var senin,
Okşasın tutsun uzansın ellerim…
Gözlerine inan hiç doyamam,
Bu hâl rüya olmasın aman…
Yaslanır dururum bakarken hep sana,
Şehit vatanı için ölür,
Bayrağının rengine kan verir.
Şehit çıkar en yükseklere,
Yaradan ona can üstüne can verir...
Sen vatan için can verdin.
Bir gün,
Batmayacak güneş.
Bir gün,
Doğmayacak yeniden…
O gün!
Olmayacak sevdiklerin…
Neden biriktirir insanlar,
Götüremiyeceklerini dünyadan?
Kim,kimlerle ve nasıl kullanacak?
Kimlerin elinde kalacak onlar?
Toz deymesin diye sakınılanı,
Ardından hoyratça kullananlar!
Gül gibiydin bıraktı seni,
Ellere koştu acımadan!
Onun gibi seveni,
Affeder mi Yaradan?
Neyine güveniyorsun?
Seçmişler içlerinden,
Onlar için temiz!
Elleri havada,
Teslimim diyen,
Otuz adamı…
Söylüyoruz açılımı!
Seni aşk yakmış,
Kör etmiş gözlerini.
Gerçek karşında durmuş,
Çarpmışsın kendini…
Hâla nerdesin,
guzel eser
kutluyorum kaleminizi ve sizi.tüylerim ürperdi inanın çok güzel yüreğinize sağlık...saygılar
Tebrikler üstadım.gönlüne sağlık iyi günler dilerim...tam puan