Aşk pınarından bade içtim
Sarhoş oldum kendimden geçtim
Bir güzele gönlümü verdim
Aşk deryasından şair oldum
Bir gül göründü gözüme
Fâilâtün Fâilâtün Fâilâtün Fâilün
Hâk-i pâyın cilvegâh-ı dilde cânândır bana,
Aşk-ı pâkin sermedî bir derde dermandır bana.
Ne baht-ı dûn imiş ki ömrüm oldı hep zâyeler
Gönül bir yâri buldı ammâ aşkı yaşayeler
Didiler âşık ol ki derd ü mihnete şâd olasın
İlk bahar ayında yirmibir martta
Diller bu gün Aşık Veysel'i arar
Her taraftan geldi şair ozanlar
Gözler bu gün Aşık Veysel'i arar
Aşk insanı hem deli eder hem veli
Yoktur aşktan başka büyük keramet
Hem belalıdır aşk insana hem çileli
Yoktur aşktan başka büyük keramet
Aşk’tır insanı zevkten hayran eden
Aşk’tır insanı samanlıkta seyran eden
Aşk’tır insanı kâmil insan eden
Aşk’tır her şeyin çaresi aşk’tır aşk’tır aşk
Aşk insanı güzelleştirir
Aşk insanı yüceleştirir
Aşk insanı gençleştirir
Aşk insanı olgunlaştırır
Gönlüm seni ister, başka yâr bilmez,
Aşkın nârı yaktı, bir an sönülmez.
Yüzün gülşenimdir, bülbül figanım,
Sensiz geçen günler, sanki hiç gelmez.
GAZEL
Fâ'ilâtün / Fâ'ilâtün / Fâ'ilâtün / Fâ'ilün
Ey kamer-veş (ay yüzlü) cân-ı âlem sende bir nûr-ı beka
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!