Hüseyin Özcan Şiirleri - Şair Hüseyin Özcan

ey dumansız dağlarıma
duman olup çöken yar.
yaz günümde zemherim,
kış günümde baharım…..
ben de şaştım hangi mevsimi yaşarım…….
anladım ferhat ' ı seninle,

ne yazsam yetmez,
ne söylesem az,
ne kadar baksam doyulmaz
bu gözlere……..
ummanlarına dalarım bakınca,
deryalarında gezerim hüznü nün...

bazen çok boş gelir hayat..anlamsız..manasız…amaçsız ve yaşamaya değmez…
hiçbir şey tat vermez insana…. insan hiçbir şeyden keyif alamaz,
yaşama sevinci, tıpkı göçmen kuşların terkedişi gibi terketmiştir yüreğini,
büyük bir mutsuzluk ve boşluk kaplar bütün benliğini,
en sevdiğin manasız gelir,en hoşlandığın şeylerden keyif alamaz olursun,
hatta keyif aldığın şeyleri yapmak bile gelmez içinden…

bu mevsimde yaprağı düşürür rüzgarlar,
kara bulutlar bu mevsimde boy gösterir.
gece bu mevsimde erken gönderir günü,
yıldızlar bu mevsimde terk eder semayı,
ve bu mevsimde hep ruhum melankolik olur…

boşver diyorsun şimdi,
geçen gitti,olan bitti…
keşke olanlar,yaşananlar da
bu kadar kolay olsaydı.

Çektiklerim ne olacak şimdi,

tam unutmuşken seni,
aklımdan çıkmışken.
hayalin bile,
kaybolmuşken hatıralar denizinde.
yıllar sonra
tekrar çıktın karşıma.

doğruyu bulduğunuzda,yanlış yaptıklarınızın farkına varırsınız.
yanlış yaptığınıza kanaat getirdiğinizde ise doğruyu bulmuşsunuz demektir.
bir başka deyişle;
yanlış ve hata yapmayanın doğruyu bulma şansı yoktur.
bu nedenle büyüklerimiz '' beşer şaşar '' demişler ve bu söz
hatalar için doğruyu bulma adına bir rehber olmuştur.

bu kadar içiçe geçmişlik varken,
bu ayrılık nasıl olacak seninle?
tıpkı birbirine karışmış
iki yün yumağı gibi,
dakikalarca,

zaman,gecenin kör bir vakti,
söndü ışıkları bütün şehrin,
ve o korkunç uğultulu kaos yenildi
gecenin sakinliğine….

bir yıldız kaydı gecenin karanlığında

her gün semtine gelirim senin,
her gün sokağında gezerim oturduğun evin.
bir kez seni görmek,bir kez sesini duymak için,
kimbilir kaç kez pencerene takılı kaldı gözlerim…

seni sevmek ne güzel ey sevgili,