Hüseyin Özcan Şiirleri - Şair Hüseyin Özcan

yorgunum,
bu sevdadan mutsuzum,
binbir hınçla hapsettim her şeyi yüreğime,
sana dair hislerime,müebbet ceza verdim.
artık duygular yok,hisler yok,aşk ta yok,
sevmeyeceğim……

sözlerin,bakışların kadar acı vermiyor,
biliyormusun.
bana öyle bakma ne olur.
gözlerimi kaçırıyorum gözlerinden,
olmuyor.
ellerimi elinden almaya çalışıyorum,

kaçımız içimizde kendimizle yaptığımız hesaplaşmada beraat ederiz,
her yaptığımızın hesabını kaçımız verebiliriz vicdan muhakememizde…
gönül rahatlığıyla kaç tane içimizi rahatlatan davranışımız vardır,
düşündünüz mü hiç….
görünen yüzümüzün kimbilir kaç bin görünmeyen tarafı vardır,
kimbilir kaç maske değiştirmişizdir her davranışımızda.

bütün yaşadığın acıları, hüzünleri,
yaşanmamış say,unut gitsin.
say ki,
çekmedin hiç hayatın kahırlarını.
tıpkı bir çiçek bahçesinden

iki demir adam bir çıplağı dövüyor,
cam ekranda görüyorum…
dilimde kelimeler yaslı,öfkeli
sesimi duyuramıyorum.
feryadı kulaklarımda uğultu,
gözlerindeki yaşı görüyorum,

ne farkedecekti ki…ne değişecekti.
gelmiyorum dersen eğer,
bu yürek, bu reddine boyun mu eğecekti…
kabul edip silecekmiydi seninle ilgili herşeyi,
yok mu varsayacaktı seni,yaşanmadı mı diyecekti...

hayatıma her yeni giren bir sürü sorunlarla beraber geliyor,
ve giderken de bir sürü üzüntü ve gözyaşı bırakıyor maalesef…
gelene hep hoş geldin dedim,gidene de gitme diyemedim, gidişini kabullendim…
yani gelmek isteyen de kendi tercihini kullandı benim için,
giden de gitme tercihini kendinden yana kullandı ve saygı gösterdim ….
zira gitmek istiyorsa ne kadar kal desen de sadece bir süre vicdanen tahammül edecektir,

gitme, 
kal buralarda bir yerlerde,
ses ver sadece,
yada bir kaç satır yaz yeter,
yeter bana, seni görmesemde...

Belki de….

içimizdeki eksikliklerimizi,
ruhumuzun ihtiyaçlarını,
ancak karşımıza bunları farkettirecek
ve tamamlayacağını sandığımız biri çıktığında

sen yanımdayken,
aklıma kötü şeyler gelmiyordu hiç.
ve hiç korkmazdım
yalnız yatmaktan geceleri.

varlığın yalnız bedenimin değil,