Mizan
Umumi efkârca bilinir ki,
Ne mevki ne de makamdır insanı insan yapan.
Eskiler demiş ya: “Şerefü'l-mekân bi'l-mekîn” diye...
Yani bir makamın şerefi, orada oturandan gelir,
Makam insanı şereflendirmez.
Moda
Şimdi moda artık,
Güzele çirkin demek.
İyiye kötü, yazık!
Beyaza kara çalmak.
Başaran az ise,
MÜEBBET
İçimdeki fırtına mevsime uygun
Yaprağım döküldü dalım döküldü
Ne yazık faili meçhul bir soygun
Kırıldı kilidim zilim söküldü
NAMUS
Yaşadıkça soğudum bu hayattan
Çok yanıldım çok aldandım çok kandım
Ders almadım yediğim her tokattan
Her yüreğin açanı ben dost sandım
NANKÖR
İnsanoğlu nasıl nankör bir varlık
Her şeyi olsa da kıymetin bilmez
Varlık içindeyken onu bir darlık
Bir kere bulsa da kısmetim demez
NAZAR
Her halin güzel de nazarın başka
Ferini söndürdün söktün içimi
Zeytin gözlerinde ben düştüm aska
Erittin gönlümü yaktın içimi
NAZİRE
Bugün ben bir güzel gördüm
Cemaliyle can yakıyor
Yaklaştım da adın sordum
Dudağından bal akıyor
NE DESEM
Düşündüm de şairlik gerçekten zor zanaat
Yazdığını kesinlikle sen yaşadın diyorlar
Yazsan da yazmasan da inanın ki kabahat
Ne desem inanmayız sen sakladın diyorlar
NE FAYDA
Geçti artık vakti gelme sen daha
Bundan sonra koşup gelsen ne fayda
Aklın gelse basına düşsen eyvaha
Binlerce kez Pişman olsan ne fayda
Ne Fayda
Ne rüzgâr getirir senin kokunu,
Ne de sen gelirsen olur ilkbahar,
Gözlerim seçmiyor artık yakını,
Yakında dursan da ne faydası var?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!