Hüseyin Kotan Şiirleri - Şair Hüseyin Kotan

(Bir kış günü)

Kar yağar tozak, tozak, yokluk gönüle tuzak
Giyelim palto. kazak, Yare gidelim yare

Kar yağar tomar tomar,İçimde ateş yanar

Mahkum oldum, sessizliğe
Mahkum oldum, çaresizliğe
Mahkum oldum, sensizliğe
Mahkum oldum, mahkum oldum

Mahkum oldum, susuzluğa

Solmayan bir çiçeksin, Kalbimin köşesinde
Anıların taptaze, Ilık ılık içimde
Bahar mısın,yaz mısın, Rahiya kokuyorsun
İlmek ilmek sevginle, aklımı alıyorsun
Her şeyinle güzelsin, Çağlayıp coşuyorsun
Arzum döndü hayale, Beni çok üzüyorsun

Ocak körüklenmesinede pürosunu tüttürüyor
Kısık mavide morarmış keçi gözlerle
Haritaya doğru yürüyor…
İşte bu çanak,bu çanakta…
Sesi hırıltırı, iniltili…
Sarkmış gerdanı,çıkmış kamburu ile,

Zaman demini almış
İşrâk vaktine dayanmış
Güneş ufukta kızarıyor
Köşede bir saksı bir kaucuk yükseliyor
Kökü sağlam sağa sola dal vermiş
Kendi halince hallenmiş serpilmiş

YOK

İşledim toprağı vardim emeği
Ümit ettim hasat ile yemeği
Saldılar ardıma, it’i köpeği
Ah eylerim feryadımı duyan yok

Pirimin halleri, asandır yolları
Açılmış kolları, sarmaya kim gelir yâ hû

Pirimin gözleri, ilaçtır sözleri
Nurludur izleri,koşmaya kim gelir yâ hû

Uzun yollar nice bağlar
Bir garip sılada ağlar
Aramızda yüce dağlar
Arar bizi mesafeler

Uzun tül gibi tatlı geceler

Meclisi ilimde sohbet
Ne güzeldir ne güzel
Tevazu ehline hürmet
Ne güzeldir ne güzel

Hakk kapısında sebat

İnce narin parmaklar
Dalgın dalgın örgü örüyordu
Süsüslerden bir Besmele-i Şerif
Rik’alardan bir Ya Vedud
Divanilerden bir El-Rızk-i al ALLAH
Oda duvarını süslüyordu