Şu dünyada gâfi l gezen
Nâdanlardan etme bizi
Diken olup mazlumlara
Batanlardan etme bizi
Biri bine satanlardan
Sen gittiğinde bahardı
Havada kokulu rüzgar vardı
Leylaklar kızarmış
Üzümler çiçek açmıştı
Yerler hafi f ıslak
Gözlerde yaşlıydı
Hiçbir şey yokken BİR varmış
BİR binlerce alem yaratmış
Bu alemlerin birinde, en güzelinde
Sevenlerin beldesinde
Name ile iman etmiş
Baltacılar şehri varmış…
Sordum kendi kendime
Ne haldesin bak gönül
Her yer yıkık, virâne
Aşk çerağın yak gönül
Yıllarca hep aradın
Garip gönlüm gariplere seslenir
Karga, serçe çam dalında beslenir
Toprak tüter, paçalarım ıslanır
Erzuruma bahar geldi, duydunmu?
Bacaları yeşil çimen bürüdü
Toplarsın zerreler kürreyi arz’da
İhlaslı müminler sünnette-farz’da
Hakkı tesbih eder dua niyazda
Sevenler gönlüne bakmağa geldim
Sessiz kaldı Allah diyen mekânlar
Öyle hasretimki sana sevdiğim
Kaç bahar oldu ah görmedim seni
Seninle ağlayıp senle güldüğüm
Kaç bahar oldu ah görmedim seni
Günler geçti aylar geçti yıl oldu
Bekle
Sanada gelecek
İstemezsende ziyaret edecek
Ansızın
Zamanın içinde
Nerede? Nasıl? Ne biçimde?
Dert insana yol gösterir, sebat, gayret inci verir,
Dünya tuzaklar yeridir, bilin derdi Mevlanamız.
-
Çorak yere tohum ekme, eşkıya ya kılıç verme,
Kibirlenme, böbürlenme, düşün derdi Mevlanamız.
-
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!