Hüseyin Kotan Şiirleri - Şair Hüseyin Kotan

(Hacı Haşıl Hazretleri)

Gün dönümü başları, DUTCU’da duruyorum
Alem bir başka âlem, demini sürüyorum
Sağ tarafımda zarif, kubbeli bir türbe
Özenle seçilmiş en yüksek yerde

Otuz yıllık memurum
Hiç borçsuz yaşamadım
Eteğim doldu taşla
Kimseyi taşlamadım

İyiyi kötüye kattım

HALLERİM

Canan bahçesinde bülbül olmuşam
Gâhi susar, gâhi öter dillerim
Hasretinden sararmışım solmuşam
Seherlerde açar sevda güllerim

Annında boncuk boncuk ter birikmiş
Gözlerinin altı morarmış,yüzü mum gibi sararmış
Yemli attı,semli kattı belli değil
Kesik kesik ösgürir,boğulir
Yürümeye yok mecali,ayakta sallanir
Yüzüme bakdi,koluma girip sürükledi

Gönüle saplanan kama gibisin
Muhteşem libasta yama gibisin
Gözleri görmeyen âmâ gibisin
Tükenmiş mecalin kolların hani?

Gece gündüz masivayı işledin

Senin bana yaptığını
Sevdiğinde sana yapsın
Sevdalara saldığını
Sevdiğinde sana yapsın

Aylar varki uyumadım

Bu gün başım dumanlı
Karmı yağdı yollara
Götürün selamımı
Yuva kuran canlara

Toparlanmış yükleri

Mayıs sıcağı isitmıyor
Nereye baksam sitem
Yüzler gerçeği yansıtmıyor
Sallanıyor gönlüm,kafam
Çamın gölgesi düşmüş dibine
Koyu renkte çimenler

Karşınızda durup, tatlı, tatlı bakan
Kanadına güneşin yedi rengini takan
En keskin, en mükemmel manevraları yapan
Sanmayın bu muazzam şey bir binektir
Bu her an kovduğumuz karasinektir

(Çanakkale’de)

Deniz rüzgarlandı, dalga kabarığında
Avuç avuç yalnızlık, dalgalanır bağrında
Sislerin ötesinde bozuk resimler gibi
Mavi suyun ayırdığı iki yaka