Hüseyin Kotan Şiirleri - Şair Hüseyin Kotan

Gayesiz anlamsız yolda yürüyordum
Bakmıştım önüme, az kalsın düşüyordum
Çürümüş tahtalar arasında derin bir boşluk
Etrafını otlar sarmış içerisi loşluk

Durdum etrafıma bakındım bir anlık

Haşmetli konaktı baykuşlar öter
Has bahçede hoyrat dikenler biter
Gelecek günlerin bu günden beter
Doğanlar ölecek kendi yerine
Güvenme güzelim güzelliğine

Ömrümün baharı hazan olsada
Yapraklarım birer birer solsada
Belim bükülüp elim tutmasada
Yine seniseveceğim birtanem

Ayaklarıma kara sular insede

Sensizim…sensiz
Senden habersiz,uzak bir kentte
Beklerim geçmez zaman
Seni görürüm düşümde inan
Uzak olsanda bana
Ben seninleyim, seninle

Bağlamışsın kendini bir sürü ip’e
Meyletmişsin dibi kırık yalan küpe
Ecel denilen hedefe dört nala koşuyorsun
Uslanmadın! Hala dünyalık topluyorsun
Güneş doğuyor dertlerinle üstüne
Değermi! Yaratılışın gayesine kastın ne?

Korkunun ecele yoktur faydası
İster ağla, ister yalvar ölüm var
Ölümdür bu yaşamanın harmanı
İster ağla, ister yalvar ölüm var

Seyret olanları binbir heyretle

Emrine uyan eyle
Habib’in seven eyle
Mağfiret ihsan eyle
Benim güzel Allahım

Sevdanı çeken eyle

Fermen geldi yaradandan
Beytullaha gidiyoruz
Nasip kalktı buralardan
Beytullaha gidiyoruz

Günahlardan arınmaya

Yıllardır aldatılan ben oldum
Sigarayı birde seni bıraktım
Teselliyi efkarımda bulmuştum
Sigarayı birde seni biraktım

Zarar verdiz bedenime, ruhuma

Turnanın kanadı al yeşil telden
Diken ayrılır mı hoş kokan gülden
Kaderin sillesi şakladı elden
Halden hale attı bizi ayrılık

Çağladı dereler ummana aktı