Tekrarı olmayan anlar tükendi
Hayat gözlerinde soluyor gülüm.
Mazi teneşire kondu yıkandı
Ne yapsan kaçılmaz geliyor ölüm.
Feda ettin aşkı kıydın hayata
Kötü günler için bir şey söyleyim,
Temele döşenen taşlar toz oldu.
Yavşaklık itibar tutmuş neyleyim!
Nice erdemli de ahlâk yoz oldu.
Ne umanlar oldu, neleri buldu?
Mum yanarsa kendi erir elbette,
Ateşi sönünce dumanı kalır.
Aynı erimişlik sanki millette,
Her mum grubunun yananı olur.
Tepkiler kaybolmuş olan bitene,
Gevezelik etmek, konuşmak değil,
Suskun kalmak ile durduramaz sın.
Sorgulamak bir şey, danışmak değil,
Danışmaza soru sorduramaz sın.
Dedi kodu artar, bin bir desise,
Acaba derinde, kuytu bir yerde
Bizden nefret eden birisi mi var?
Üzülmez, başım girse de derde
Bize düşman gibi, el aleme yar.
Savaş çıkar bize gel der gideriz,
Gözler kamaştıran her ihtişamın
Temelin harcında yoksul kanı var.
Bir yanını zevke boğan yaşamın
Acıyla ağlatan başka yanı var.
Biri eksilmeden dolmaz diğeri
Tersyüz olmuş torbanın -içindeki dökülmüş
Telaşeyle tutulup -ağzı boşa dürülür.
Aceleyle sırınan -zayıf dikiş sökülmüş
Söken dikim uğraşmaz -alelusul örülür.
Bu dünya şöyle birşey -yaz varise kışta var
Sülükler doyunca emmez bırakır
İnsanı sömüren bundan ıramaz.
İşin bitmiş ise durmak gerekir
Arsız yüzsüz olan durmaz, duramaz.
Vazgeçilmez olmak boşa heves tir
Ağzımızın tadı bozuldu dostlar
Bıktık siyasetin kirli sözünden
Siyasetin yükü bizlere toslar
Sonunda terk ettik, çıktık hüzünden.
Halkın damarına bazen basarlar
Yanlızlığa bakıp aşka küsenler
Küsüp durmak ile aşka varılmaz
Hayata bağlayan kolu kesenler
Kesip atmak ile yara sarılmaz.
Kimileri saklar içinde aşkı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!