Eğri büğrü aşk eyleme kendine,
Zaten aşık olmaz sana hor ise.
Aşık olmak dert açmaktır derdine,
Aşk od''una yanma şayet zor ise.
Yük çekemez, her bir belim var diyen,
Hey gidi hey hey, yinede hey hey,
Köroğlumusun sen bu ne narası?
Kimi şehirde ağa, kimi paşa ve bey,
Halkın cebinde yoktur ekmek parası.
Çıldırmış yemeden zevk-ü sefada,
Söyleyenler sevda söyler,
Aşk dersinden mi konumuz?
Aşka düşen gönül neyler?
Vuslat olsa da sonumuz.
Hem severdik hemde saydık,
Bir gün bu dünyadan ölüp gidende,
Ağlayan ağlasın, gülenler gülsün.
Ayal'e baş sağlığı dileyende,
Hatır gönülü de bilenler bilsin.
Selam versem hemen geri alınmaz,
İşsize bakıp da hamdolsun derim,
Devletten maaşım, az ama yeter.
Üç öyün yerine, iki aş yerim,
İşsizin durumu benden de beter.
Hep şükrederim, varsa da yoksa da,
Ruhlar iğdiş edilirse çabucak;
Kolay teslim, hazır gönüllü köle.
Hayranlık gelişirse kucak kucak,
Tutsaksın iyice, köleden bile.
Temizlerken kirletmek, çağın işi,
Pozitif ilimi kaldır aradan,
Cahilliğe kapı açılmış olur.
Bak; nasıl belanı verir yaradan,
Hayat parçalanıp saçılmış olur.
İnsan için her şey ilimde saklı,
Boşuna uğraşman, kanlı katiller,
Sizin gibi azgın insan olamam ben.
Üstünüze lanet söylerken diller,
Bu feryatlardan ayrı kalamam ben.
Kardeşliğe kurşun sıkmak ne akıl?
Bir kararda kalamayan,
Aradığın bulamayan,
Baltaya sap olamayan,
Atın, ateşlere yansın.
Sana fırsat kalmıyorsa,
Şöyle bir baktımda kendi ruhuma,
Makam manaları gelmiş yoketmiş.
Her şey şekillerle anlam bulmada,
Şekil imanıma girmiş çökertmiş.
Yaratılmışım ben insanım böyle,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!