Dünya şirazesinden çıktı gidiyor,
Esas maksat, makyaj ile kaplanır.
Eski düzen artık bitti bitiyor,
Özgürlük diyerek, köle toplanır
Batırmakta batı, iğne ucunu,
Tepkiler meydanda yükselmektedir,
Sesler çoğalmakta, müzikle sazla.
Bu işe oldukça şaşan muktedir,
El cevap; hücumdur, su ile gazla.
Darb''ı meseldir söz; şehir, köylerde,
İlk baharı iğfal etmiş seralar,
Gül`ün mevsimini bozmuşlar şimdi.
Koyunlara otlak olan meralar,
Ralli yarışlarda kazmışlar şimdi.
Betona gömmüşler toprak anayı,
Bir ömür yaşanır, gelip geçici,
Aşklara bulandık türlü şekilde.
Gençlikte hevesler, zevkler seçici,
Seçilen anlarda kalmaz akılda.
Nereden nereye evrildi hayat,
Cıvıtma dedikce cımcıvık oldun,
Hem de basbayağı suyunu döktün.
Biz bırak dedikce tümünü aldın,
Çekerek ucundan, kökünden söktün.
İş mi bu yaptığın? Berbat eyledin,
Geceler uyurken bekler sabahı,
Kara bulut sarmış, tanyeri mahzun.
Karanlık fikirin, leyl''i ervahı,
Aydınlık sabahlar''dan beri mahzun.
Nurlu ufukların hayranı insan,
Bir lokma ekmekte açlığım kalsın,
Doymayanı doyur sen koca dünya.
Bütün ünvanlarda hiçliğim olsun,
Duymayana duyur sen koca dünya.
Bu işlerin böylemidir kaydası?
Tuttu yüreğimden aldı sevdamı,
Bağladı kendine kul etti beni.
Düşürdü dertlere verdi belamı,
Şifadan onulmaz hal etti beni.
Vurup hançeriyle deşti yarayı,
Neden boynun uzatırsın,
Kurbanmısın behey millet?
Sanma kendin kurtarırsın,
Bak batıyor koca devlet.
Özenirsin ona, buna,
İnsanda bir değer var ki,
Şu dünyaya gelip kondu.
Kim ki bilmez değerini,
Onunki si hazin sondu.
Herkes birinin balası,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!