Şu aşıkmış diyerekten,
Gülenlere yazık olsun.
Aşk tadını bilemeden,
Ölenlere yazık olsun.
Sevmeyerek benlik güden,
Tüm bedeni sarmış arsız keneler,
Kemirir etini bitirir durur.
Temizlenmez pislik geçer seneler,
Sömürür içini kanilik kurur.
Pislik temizlenmez ahtın yoğise,
Yanlızım gözlerden uzak ve sensiz,
Kendimi dinlerken, sen duyarmısın?
Görünüşüm naçar, hem de kimsesiz,
Çaresiz görünce sen kıyarmısın?
Ben se, sensizlikte yanlızım bil ki,
Kaynayan kazana sokma elini,
Neden yansın elin? Fayda sı yok sa.
Bilmeden gerçeğe bükme dilini,
Şaşırır da söyler kayda sı çok sa.
Gerçek söylenmeli haddi aşmadan,
Mutluluk dolu, dertsiz, gamsız bir yaşam düşlenirken tam da sosyoekonomik koşullarla bunu sağlamışken insanlığın yakasına yapışıveriyor doğal afetler. Bu bağlamda son günlerde Japonya'da yaşanan korkunç felaketi düşünüp Japon halkının acılarına da ortak olmak istedim. Tabi denilebilir ki Ortadoğu'da da politik sıkıntılar ve buna bağlı sosyal felaketler olmuyor mu? Oluyor tabi ama anlam ve içerik farkı itibariyle Japonya'yı ele almak istedim.
Bu ülke homojen yapısı, gelenekçi yaşamı önemsemesi ve disiplinli çalışma düzeniyle batı uygarlığından farklı periyotta gelişmiş, bilimsel açılımlarda yarı bağımsız bir yol izlemiş hatta zaman zaman ülkemiz politikacılarına ilham kaynağı oluşturmuştur. Gördük ki onca ilerlemiş teknolojisine nazaran bazen öngörü zorluğu yaşamış. Üstelik 1940'lı yıllarda başına gelen nükleer felakete rağmen. Ne gariptir ki deprem ve tufandan sonra tekrar yeni bir nükleer felaketin eşiğinde, umarın kötü gelişmeler olmaz. Tüm gelişmiş ülkeler bir an önce bu olumsuz duruma bir çıkar yol bulurlar yoksa bugün lokal bir sıkıntı gibi duran bu felaket tüm dünyanın başına uzun yıllar silinmeyecek dertler açabilir.
Bu felaketin dışında kalan biz sıradan fertler nükleer güce sahip tüm ülkelere seslenip bu sakat ve kontrol edilemez işten biran önce vazgeçilmesini istemeliyiz. Zira öyle bir dünyada yaşıyoruz ki bana ne, bana değmeyen yılan bin yaşasın deme mantığının kalmadığını görmeliyiz. Kuş gribi, domuz gribi diye çok daha az insan ölürken bile büyük bütçeli kampanyalar yapılıyorsa bu pusuda bekleyen ve tüm dünyayı ilgilendiren kıyametin ayak seslerine de kayıtsız kalmamalıyız.
Ben öyle inanıyorum ki bu işler sıradan duygusal tepkisel boyutları çoktan aşmış çözüm getiren güçlü seslere gereksinim duymaktadır. Çocuklarımızın ve torunlarımızın yaşama haklarını şimdiden gasp etmemek için acil çözümler istemeliyiz. İnternet ortamı bu tip iletişimler için büyük kolaylıklar sağlıyordur herhalde. Tüm insanlığın ve insanla ortak bir dünyayı paylaşan tüm yaşayanlar için insan eli felaketlere hayır.
Felaketzede Japon halkına da geçmiş olsun tüm insanlıkla beraber.
Hoş sohbete girsin gönül,
Ol hazrete ersin gönül.
Hak cemalin görsün gönül,
Kirlerinden arınarak.
Kimle yiyip, kimle içsin,
Krediyi çektim ev almak için,
Türlü kolaylıklar bulunur dendi.
Sundular listeyi, dediler seçin,
Öde öde bitmez,gücüm tükendi.
Maaşım zamlanmaz, bitim kanlanmaz,
Rüyalara anlam yükleyeceksen
Hikmeti uykunun içinde değil.
Sevdadan bir umut bekleyeceksen
Beklenti kaygının içinde değil.
Bir hüner ortaya koymalı kişi
Yaşamanın zevki kalmadığını,
Yaşayanlar bir gün görür de anlar.
Gerçekte bir zevkin olmadığını,
Yanar mumlar gibi erir de anlar.
Şu kara taşlara çalsam başımı,
Geçen zaman beni benden götürdü.
Amaçsız yollarda aldım yaşımı,
Kara kader ruhu candan götürdü.
Avare ömüre destan yazılmaz,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!