Hüseyin Celep Şiirleri - Şair Hüseyin Celep

Vurun ulan vurun
Biz tükenmeyiz ölmekle
Bir gider milyon geliriz

Daha nice Mehmet'in
Kutsal namlusundan

ben de
başımı alıp gidebilirdim
seni görmediğim
adını duymadığım
yaban ellere

Döner miyim sanırsın,
Bir daha sana?
Bu kaçıncı ağlayışım?
Bakmadın ki sayabilesin.

Kahrı bir mahrem gibi saklayan bu yürek,

Ulaşılmıyor ne kadar derin
Bir engin deniz gözlerin
Üstünde yakamozlar yanar
İçinde saklanmış kederin

Duyguların vurmuş sahillerine

En durağan mevsimindeyken kederin
Bitimsiz suskunlukta gecelere dalınca
Bir huzur görünür ki garip ve derin
Paylaşımsız hayallerle baş başa kalınca

Gün ışığında tasaların, gölge gibi

İnsan gurbete düşerse,
Belki bulunur çaresi.
Gönlü gurbete düşenin,
Ömrünce sürer çilesi...

İnsan,insandan alır dertleri
Ve insanla atar kederi.
Eğer o insan yoksa,
Agoralardır kaderi.
Önemlisi emek, alın teri,
Karşı durup acıya,

Bir özlemdir büyüyor içimde
Sanki arada şehirler sıralı
Kaldırıp başımı bakamam yüzüne
Göz göze değmeden hiç sevda olur mu

Ruhum seninle ben yapayalnızım

Yalnızlık,
Çağın vebası
İşsizlik de cabası…
Bir tenhalık havası
Kalabalıklar içinde.

bir beyaz sayfasın ki bende
anlaşılmamış temiz ve lekesiz sen
umurumda değil yıllar ne söylese de
oturmuşsun gönül köşküme bir kez sen

sen nasıl ayrılırsın ki benden